عنوان	اثربخشی آموزش مجازی مبتنی بر چندرسانه‌ای تعاملی، فیلم و عامل آموزشی بر میزان یادگیری و علاقه به درس در شرایط کووید- 19
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده
کلیدواژه‌ها	چندرسانه‌ای تعاملی فیلم عامل آموزشی یادگیری علاقه به درس
چکیده	هدف: پژوهش حاضر، با هدف اثربخشی آموزش مجازی مبتنی بر چندرسانه‌ای تعاملی، فیلم و عامل آموزشی بر یادگیری و علاقه به درس دانشجویان در شرایط کووید 19 انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر به صورت نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل دانشجویان کارشناسی ارشد رشته علوم تربیتی در درس روش تحقیق دانشگاه اراک سال تحصیلی 1401 -1400 بود که در سه کلاس مختلف(2 کلاس گروه آزمایش و 1 کلاس گروه کنترل) حضور داشتند. تعداد نمونه ها شامل 36 نفر بود که به روش در دسترس در دو گروه آزمایش، آموزش مبتنی بر چند رسانه تعاملی(9 نفر)، مبتنی بر فیلم(16 نفر) و یک گروه کنترل مبتنی بر عامل آموزشی(11 نفر) قرار گرفتند .جهت بررسی اثر تدریس متغیرهای مستقل بر یادگیری از آزمون های محقق ساخته استفاده شد و برای متغیر علاقه به درس، پرسشنامه علاقه به درس(کلر و سوبیا ،1993) را پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای آماری Spss نسخه 26 و R نسخه 4.1.1 انجام شد. یافته‌ها: بین هر یک از گروه های چندرسانه ای تعاملی آموزشی و فیلم با گروه عامل آموزشی تفاوت معنی داری در متغیرهای یادگیری و علاقه به درس سطح خطای 0.05 وجود دارد و این گروه‌ها در متغیرهای یادگیری و علاقه به درس عملکرد مطلوب‌تری داشتند. (P<0.05). بحث و نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که آموزش مجازی مبتنی بر چندرسانه‌ای تعاملی و فیلم در افزایش یادگیری و علاقه به درس موثر بود و باعث پیشرفت تحصیلی دانشجویان شد.
پژوهشگران	سعید موسوی پور (نفر دوم)، ذبیح پیرانی (نفر سوم)، زینب صفدری (نفر اول)