عنوان	واکاوی سناریو های محتمل روندهای نوظهور در آموزش و یادگیری دروس معارف دانشگاه ها با رویکرد آینده پژوهی
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده
کلیدواژه‌ها	سناریو های محتمل روندهای نوظهور یادگیری آموزش دروس معارف آینده پژوهی
چکیده	پژوهش حاضر با هدف واکاوی سناریو های محتمل روندهای نوظهور در آموزش و یادگیری دروس معارف دانشگاه ها انجام شد. رویکرد پژوهش، آینده پژوهی و روش اجرای تحقیق کیفی از نوع تحلیل مضمون بود. جامعه آماری پژوهش شامل اعضای هیات علمی و متخصصان حوزه معارف اسلامی و تعلیم و تربیت بودند که تعداد 40 نفر از آن‌ها با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و فرایند انتخاب حجم نمونه تا اشباع نظری ادامه داشت. برای پاسخ‌گویی به سوالات پژوهش از مدل چشم اندازسازی ارگون استفاده شد که دارای مرحله ترسیم نیمرخ، پویش منابع و سناریوی محتمل، آینده تصویر شده، بیانیه چشم انداز و برنامه اقدام و اجرایی چشم انداز بود. ابزار گردآوری داده مصاحبه نیمه ساختاریافته بود که با مطالعه اسنادی و کتابخانه ای تعداد 6 سوال برای مصاحبه طراحی و مورد تایید متخصصان قرار گرفت. داده ها با استفاده از تحلیل تماتیک مورد بررسی قرار گرفتند. یافته های پژوهش نشان داد از دید متخصصان حوزه تعلیم و تربیت و معارف اسلامی، در افق ده سال آینده روندهای یادگیری تغییر خواهد کرد و در آموزش از طراحی آموزشی به سمت طراحی محیط‌های یادگیری حرکت خواهیم کرد؛ یادگیری به کمک فناوری های انطباقی شخصی خواهند شد؛ در روش سنجش و نوع محتوا تنوع وجود خواهد داشت؛ مالکیت یادگیرنده بر فرایند یادگیری و آموزش بیشتر خواهد شد؛ نظارت ها به کمک فناوری بیشتر خواهد شد و از میزان رسمیت محیط یادگیری کاسته خواهد شد. بر اساس نتایج پژوهش، پیشنهاد می شود زمینه و زیرساخت برای اجرای طراحی محیط‌های یادگیری با تاکید بر روندهای نوظهوری از جمله یادگیری شخصی شده، تنوع محتوا و سنجش، مالکیت یادگیرنده، نظارت با فناوری، کم رنگ شدن یادگیری رسمی و تغییرات آنها در وضعیت محیط‌های آموزشی کشورمان شامل دانشگاه و مدارس فراهم شود و در این زمینه دوره های توانمندسازی برای کاربست این روندها توسط استادان به منظور استفاده در گروه معارف دانشگاه ها طراحی و اجراء شود.
پژوهشگران	رحیم مرادی (نفر اول)، مرتضی فاضلی (نفر دوم)، بهنام رسولی (نفر سوم)، مریم رجبیان ده زیره (نفر چهارم)