عنوان	تعیین مدل سه بعدی سرعت امواج لرزه‌ای در زون برخوردی زاگرس
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده
کلیدواژه‌ها	توموگرافی امواج لرزه‌ای الگوریتم LOTOS مدل سرعتی یک بعدی زاگرس
چکیده	هدف اصلی این مطالعه، استخراج یک مدل سرعتی پوسته­ای جدید در کل منطقه زاگرس بر اساس روش توموگرافی محلی (الگوریتم LOTOS) با استفاده از داده­های موجود در این منطقه می­باشد. در این پژوهش مدل سه‌بعدی سرعت امواج حجمی با استفاده از اطلاعات زمان‌رسید 7783 زمین‌لرزه در بازه زمانی سال 2006 تا سال 2018، ثبت شده در مرکز لرزه‌نگاری کشوری و شبکه لرزه‌نگاری باندپهن ایران ­ارائه شده است. توزیع مدل­های سه‌بعدی سرعتی تخمین‌زده‌شده، همبستگی خوبی را با شرایط تکتونیکی و زمین­شناسی برخوردار می­باشد. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده، آنومالی کم‌سرعت مشاهده‌شده در مدل­های خروجی در پوسته بالایی را می­توان با توجه به وجود رسوبات کامبرین-میوسن با ضخامت حداقل 10 کیلومتری که در کل پهنه زاگرس گسترده شده­اند تفسیر کرد. طبق مدل­های سرعتی به‌دست‌آمده در مقاطع عمودی، عمق موهو در ناحیه سنندج-سیرجان به‌‌صورت مشخص در مقایسه با منطقه زاگرس افزایش می­یابد. این افزایش عمق موهو به‌‌دلیل فرورانش صفحه عربی به زیر خرد قاره ایران مرکزی که باعث افزایش ضخامت پوسته (پوسته دوتایی) در ناحیه سنندج-سیرجان می­باشد. با با به‌‌کارگیری الگوریتم وارون‌سازی LOTOS، مدل سرعتی یک‌بعدی بهینه برای کل ناحیه برخوردی زاگرس شامل لایه رسوبی به ضخامت 10 کیلومتر (Vp ∼4.90 km s-1)، پوسته بالایی تا عمق 30 کیلومتری (Vp ∼ 5.54 km s-1) و پوسته پایینی تا عمق 45 کیلومتری (Vp ∼6.30 km s-1) استخراج شده است.
پژوهشگران	امیر طالبی (نفر اول)، حبیب رحیمی (نفر دوم)، علی مرادی (نفر سوم)