در ادبیات اقتصاد شهری و منطقه‌ای مطالعاتی در زمینه فرآیند توسعه شهری و رابطه آن با تولید و رشد اقتصادی صورت گرفته است. همانطور که بسیاری از اقتصاددانان معتقد هستند که دست‌یابی به رشد اقتصادی و افزایش سطح زندگی و رفاه عمومی مردم همواره جزو اهداف کلان هر کشور می‌باشد. در شهرها بخش عمده‌ای از درآمد و ثروت ملی هر کشور ایجاد می‌شود. بنابراین می‌توان گفت که شهرها نقش مهمی را در رشد اقتصادی کشور بازی می‌کنند. شهرها و به طور خاص کلان‌شهرها پتانسیل بالایی برای تولید اقتصادی دارند. بنابراین از موضوعات مهم مورد بحث در اقتصاد شهری چگونگی رابطه بین شهرنشینی و رشد اقتصادی است. بنابراین در این مقاله تلاش شده تا به بررسی نحوه ارتباط علّی و معلولی بین نرخ رشد اقتصادی و نرخ شهرنشینی به تفکیک بخش‌های اقتصادی چهارگانه کشاورزی، صنعت، ساختمان و خدمات و همچنین کل تولید ناخالص داخلی استان‌های کشور با تکیه بر روش داده‌های پانلی و آزمون علیت گرنجر پرداخته شود. نتایج نشان می‌دهد در دوره زمانی 95-1379 و با تکیه بر داده‌های پانلی استان‌های کشور و روش آزمون علیت گرنجر، جهت ارتباط علّی بین نرخ شهرنشینی و رشد اقتصادی (کل و به تفکیک بخش‌ها) از طرف نرخ شهرنشینی به سوی نرخ رشد اقتصادی است و جهت علیت یک سویه است. همچنین برآورد روابط ریاضی بین نرخ شهرنشینی و ارزش افزوده بخش‌های مختلف نشان داد که تغییرات شهرنشینی بطور کلی کل اقتصاد استان‌ها را به صورت مثبت تحت تأثیر قرار می‌دهد.
