تورج سپهوند

پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی براساس هیجان‌خواهی و احساس تنهایی دانش‌آموزان شهر دیوانیه انجام شد. روش پژوهش حاضر توضیفی و از نوع همبستگی بود. ابزار مورد استفاده جهت گردآوری اطلاعات مورد نیاز پژوهش، شامل پرسشنامه اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی مبتنی بر موبایل خواجه احمدی و همکاران (1395)، آزمون هیجان‌خواهی ماروین زاکرمن (1978) و پرسشنامه احساس تنهایی توسط راسل و پیلوا و کورتونا (1980) بود. یافته‌های پژوهش نشان داد اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی با احساس تنهایی و هیجان‌خواهی دانش‌آموزان رابطه معنادار و مستقیم دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که ‌هیجان‌خواهی و احساس تنهایی می‌توانند اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی دانش‌آموزان را پیش‌بینی کنند. این نتایج نیاز به پرداختن به هیجان‌خواهی و احساس تنهایی در بین دانش‌آموزان را برجسته می‌کند، زیرا این عوامل می‌توانند به اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی منجر شوند.