زمینه و هدف: یکی از ویژگی های بارز ساختار آناتومیک کف پا ، قوس طولی داخلی می باشد که نقش مهمی در عملکرد پا دارد. اختلال در راستای اندام تحتانی و ایجاد ناهنجاری در کف پا می تواند بر توانایی های افراد تاثیر گذاشته و سبب تغییراتی در نوع راه رفتن و دویدن افراد شود. مطالعه حاضر با هدف تاثیر ساختار کف پا بر زاویه Q و سرعت دویدن ورزشکاران انجام شده است. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی می باشد. شرکت کنندگان در این پژوهش ورزشکاران دختر 23-18 سال باشگاه های ورزشی شهرستان اهواز بودند که پس از ارزیابی داوطلبان و بااستفاده از معیارهای ورود و خروج شرکت کنندگان و تکمیل پرسشنامه اطلاعات فردی آزمودنی و فرم رضایت نامه کتبی، طبق حجم نمونه تعداد 30 نفر از ورزشکاران انتخاب گردید و در سه گروه کف پای صاف، کف پای طبیعی و کف پای گود قرار گرفتند. به منظور ارزیابی میزان قوس طولی داخلی از روش افتادگی ناوی، برای ارزیابی زاویه Q از گونیامتر و جهت سنجش سرعت دویدن از کرنومتر دستی با دقت 1٪ ثانیه استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. پس از بررسی نرمال بودن داده ها بوسیله آزمون شاپیرو ویلک، برای آزمون فرضیه ها از تحلیل واریانس یکراهه استفاده شد که تمامی تجزیه و تحلیل ها در سطح معنی داری 5٪ انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد بین گروه کف پای طبیعی با گروه های کف پای صاف و گود(5٪=p ) تفاوت معنی داری وجود دارد بدین معنی که میزان زاویه Q در کف پای طبیعی کمتر از کف پای صاف و گود می باشد و بین گروه کف پای صاف و کف پای گود (5٪=p ) تفاوت معنی داری وجود داشت بدین معنی که میزان زاویه Q در کف پای صاف بیشتر از کف پای گود است. همچنین در بررسی تاثیر ساختارکف پا بر سرعت دویدن نیز نتایج نشان داد بین گروه های کف پای مختلف تفاوت معنی داری وجود دارد( 5٪=p) بدین معنی که افراد داری کف پای طبیعی در دوی سرعت 100 متر، 400 متر و 12 دقیقه دویدن/ راه رفتن رکورد بهتری داشتند و افراد با پای گود در دوی 100 متر رکورد بهتری نسبت به پای صاف و در دوی 400 متر افراد با پای صاف رکورد بهتری نسبت به پای گود داشتند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر بیانگر این بود که ساختار کف پا برزاویه Q و سرعت دویدن ورزشکاران تاثیر دارد و افراد با کف پای متفاوت در هنگام دویدن در سرعت های مختلف، عملکرد و رکورد