چکیده: مقدمه: کمردرد یکی از شایع ترین معضلات بهداشتی جوامع مختلف دنیا به ویژه در کشورهای صنعتی است که باعث ایجاد اختلال در انجام کار های روزانه و صرف هزینه های زیادی شده است . افرادی که از این درد رنج می برند ، در طول عمر خودشان با مشکلات روحی وجسمانی فراوانی روبه رو هستند که این وضعیت کیفیت زندگی آنها را کاهش می دهد . هدف از این پژوهش بررسی تاثیر ناهنجاریهای زانو برشدت درد و آمادگی کارکردی مردان میانسال مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی است. روش تحقیق: جامعه آماری این تحقیق شامل بیماران مرد مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی می باشند که دارای یکی از ناهنجاری های پای پرانتزی یا پای ضربدری نیز هستند . تعداد 30 نفر از بیماران در دامنه سنی 50-30 سال حجم نمونه تحقیق را تشکیل می دهند . این افراد به صورت تصادفی وهدفمند انتخاب شده ودر سه گروه 10 نفره (دو گروه تجربی و یک گروه کنترل) قرار گرفتند . اطلاعات مربوط به شدت درد بیماران از طریق پرسشنامه کیوبک و آمادگی کارکردی آنها به وسیله پرسشنامه ناتوانی اوسوستری در پیش آزمون وپس آزمون جمع آوری شد. برای جمع آوری اطلاعات پرسشنامه ای وشاخص های آماری از آمار توصیفی و برای تجزیه و تحلیل آماری از آمار استنباطی استفاده شده است . به منظور مقایسه میانگین نمرات پیش آزمون و پس آزمون هرگروه از آزمون t وابسته و برای مقایسه میانگین بین گروه های تجربی وکنترل از آزمون t مستقل استفاده گردید . کلیه عملیات آماری و تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 درسطح اطمینان 95٪ و(p<0.05) صورت گرفته است. یافته ها: یافته های تحقیق حاکی از آن است که هم میزان درد وهم ناتوانی گروه های تجربی پس ازاعمال برنامه های منتخب اصلاحی به میزان قابل توجهی کاهش یافته است (p<0.05) . در حالی که این دومتغیر در گروه کنترل تفاوت چندانی را نشان نداد(p>0.05). نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده و با در نظر گرفتن شرایط حاکم بر نمونه های تحقیق ، می توان نتیجه گرفت که ناهنجاری های زانو(زانوی پرانتزی و زانوی ضربدری)برشدت درد وآمادگی کارکردی بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی تاثیرگذار است وتمرینات اصلاحی ناهنجاری های مذکور تاثیر بسزایی در کاهش درد و شاخص ناتوانی آنها داشته است.
