1403/09/02
سیف اله سلیمانی

سیف اله سلیمانی

مرتبه علمی: استادیار
ارکید: https://orcid.org/0000-0002-5541-8768
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس: 36740004600
دانشکده: دانشکده فنی مهندسی
نشانی: دانشگاه اراک- گروه مهندسی کامپیوتر
تلفن:

مشخصات پژوهش

عنوان
بهبود هزینه حداکثرسازی نفوذ با کمک روش حداکثرسازی نفوذ معکوس
نوع پژوهش
پایان نامه های تقاضا محور و غیر تقاضا محور
کلیدواژه‌ها
حداکثرسازی نفوذ، حداکثرسازی نفوذ معکوس، بازاریابی ویروسی، انتشار مستقل آبشاری، Shell-K
سال 1402
پژوهشگران سیف اله سلیمانی(استاد راهنما)، روح الله جوادپور بروجنی(استاد مشاور)، محمد یوسفی(دانشجو)

چکیده

بسیاری از تصمیم گیریهای ما در زندگی بر اساس تعامل و مشورت با دیگران انجام میشود. در دنیای مدرن، شبکه های اجتماعی نقشی اساسی در تصمیم گیریها و ارتباطات انسانها ایفا میکنند. این شبکه ها در جامعه به طور گسترده مورد استفاده قرار میگیرند و نقش بسیار مهمی در جامعه امروزی ایفا می کنند. امکاناتی که شبکه های اجتماعی فراهم می کنند، به کاربران اجازه می دهند با یکدیگر به راحتی در ارتباط باشند، اطلاعات را به اشتراک بگذارند و درباره موضوعات مختلف بحث و گفتگو کنند. در چند سال اخیر، با توجه به رشد سریع شبکه های اجتماعی، مفهوم حداکثرسازی نفوذ، که به عنوان یک روش بازاریابی ویروسی شناخته می شود، بسیار مورد توجه قرار گرفته است. هدف از حداکثرسازی نفوذ، یافتن مجموعه ای از افراد تاثیرگذار است که قدرت و نفوذ اجتماعی بالایی در جامعه دارند. با مشارکت این افراد، می توانیم فرآیند انتشار را گسترش داده و بیشترین تأثیر را در جامعه به دست آوریم. حداکثرسازی نفوذ به عنوان یک مسئله hard-NP شناخته میشود. در نتیجه در صورتی که تعداد گره ها و ارتباطات بین آنها بسیار زیاد باشد، محاسبه حداکثرسازی نفوذ به صورت دقیق و بهینه، به لحاظ محاسباتی بسیار سخت و زمانبر خواهد بود. در نتیجه ما به دنبال راه حلی قابل قبول و مناسب برای حل این مشکل هستیم. در این تحقیق سعی داریم در ابتدا، روش Shell-K که روشی برای انتخاب گره های آغازگر می باشد را بهبود ببخشیم. سپس با ترکیب آن با مدل انتشار آبشاری مستقل برای فرآیند انتشار، به درصد و تعداد قابل قبولی از انتشار دست پیدا کنیم. علاوه بر این قصد داریم تعیین کنیم با فعالسازی چند گره آغازگر می توانیم به نتایج دلخوا ه خود برای رسیدن به مقدار خاصی از انتشار برسیم. این رویکرد، با توجه به انتخاب حداقل تعداد گره آغازگر برای رسیدن به مقدار مورد نظر، منجر به کاهش هزینه های حداکثرسازی نفوذ خواهد شد