سابقه و هدف: سیستم آبیاری بارانی رین فلت یک سیستم نوین آبیاری بوده که کارایی آن می تواند در عملکرد محصولات موردبررسی قرار گیرد. با توجه به این که سطح قابل توجهی از اراضی استان مرکزی به کشت لوبیا اختصاص داده میشود و از طرفی تأثیر آبیاری روی لوبیا به روش قطرهای تیپ و بارانی رین فلت در این منطقه ناشناخته است، بنابراین هدف از این پژوهش، تعیین مناسب ترین سیستم آبیاری با هدف افزایش بهره وری و کاهش مصرف آب برای کشت لوبیا است. هم چنین در این پژوهش، آبیاری شیاری به عنوان تیمار شاهد در نظر گرفته می شود. مواد و روش ها: به منظور مقایسه بهره وری مصرف آب در کشت لوبیا تحت سیستم های آبیاری شیاری، بارانی رین فلت و قطره ای تیپ، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. هم چنین وضعیت توزیع کود ازته در عمق خاک، بین دو سیستم آبیاری بارانی رین فلت و قطره ای تیپ مورد مقایسه قرار گرفت. کود اوره در سه نوبت شامل مرحله ظهور سه برگچه سوم، شروع گلدهی و مرحله پر شدن دانه ها استفاده گردید. برای استفاده شد. عملکرد بیولوژیک محصول، عملکرد دانه، شاخص برداشت و TDR اندازه گیری رطوبت خاک از دستگاه کارایی مصرف آب در تیمارهای آزمایشی تعیین گردید. نهایتاً قبل از کشت و بعد از برداشت، از عمقهای صفر تا 120 سانتی متری خاک نمونه برداری صورت پذیرفت و به وسیله دستگاه کجلدال خودکار میزان ازت خاک تعیین گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که اثر روش های مختلف آبیاری بر تعداد غلاف در بوته و تعداد دانه در بوته در سطح احتمال 5 درصد و بر مقدار آب مصرفی در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. روش آبیاری رین فلت موجب افزایش در 27 نسبت به روش آبیاری / 29 درصد و افزایش عملکرد بیولوژیک به میزان حداکثر 8 / عملکرد دانه به میزان حداکثر 5 تیپ و شیاری گردید؛ اما این افزایش معنی دار نبود. اختلاف بهره وری آب در روش های رین فلت و تیپ اختلاف معنی داری نداشتند، اما اختلاف آن ها با سیستم شیاری معنی دار بود. بیش ترین بهره وری فیزیکی آب با میانگین 360 گرم ماده خشک به ازای هر مترمکعب آب مصرفی به روش آبیاری تیپ تعلق داشت؛ اما این برتری نسبت به روش آبیاری رین فلت تنها 2.8 درصد بود. میزان آبشویی ازت در عمق صفر تا 30 سانتی متر و 30 تا 60 سانتی متر در روش؛ اما آبشویی قابل توجهی از این عنصر در اعماق 60 سانتی متر و بیش تر خاک مشاهده
