زمینه و هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر چندرسانه ای قرآن بر میزان یادگیری و یادداری درس قرآن دانش آموزان پسر با نیازهای ویژه ذهنی پایه ششم ابتدایی شهر اراک در سال تحصیلی 94-1393 صورت پذیرفته است. روش: روش تحقیق از نوع شبه تجربی و شرکت کنندگان در پژوهش تعداد 18 نفر از دانش آموزان با نیازهای ویژه ذهنی آموزشگاه استثنایی نور است. که به صورت تصادفی به دو گروه 9 نفره تقسیم شدند. به منظور بررسی تغییرات حاصله، ابتدا یک پیش آزمون بر روی هر دو گروه اجرا شد سپس گروه آزمایش و گروه گواه به مدت دو ماه (18 جلسه ی 45 دقیقه ای) به ترتیب تحت آموزش با چندرسانه ای و آموزش به روش سنتی قرار گرفتند. بعد از پایان آموزش، از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد و بعد از گذشت زمان دو هفته ای، پس آزمون دوم با هدف اندازه گیری میزان یادداری اجرا گردید سپس با استفاده از روش تحلیل اندازه گیری مکرر و واریانس چند متغیره، تحلیل داده ها انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها: یافته ها نشان دادند در همه ی مولفه های پژوهش (بخش بخش خواندن کلمات، روخوانی، روان خوانی، ترجمه، حفظ) تفاوت معنی داری بین پیش آزمون و پس آزمون ها (یادگیری و یادداری) وجود دارد. همچنین تفاوت معناداری در تعامل بین پیش آزمون و پس آزمون ها (یادگیری و یادداری) در بین دو گروه وجود دارد. یعنی گروه در این معناداری نقش دارد. نتیجه گیری: هرچند در هر دو گروه تحت آموزش میزان یادگیری و یادداری از هنگام شروع آموزش بهبود یافته بود اما در مقایسه دو گروه، این گروه تحت آموزش چندرسانه ای قرآن بود که نسبت به آموزش سنتی در مولفه ها ی مورد بررسی موفق تر بوده اند. همچنین با توجه به تحلیل واریانس چند متغیره تایید شد که آموزش دانش آموزان با نیازهای ویژه ذهنی با چندرسانه ای قرآن، به صورت جداگانه هم بر یادگیری و هم بر یادداری مولفه های بخش بخش خواندن کلمات، روخوانی، ترجمه، حفظ تاثیر دارد. اما در مولفه روان خوانی بر یادداری تاثیر دارد ولی بر یادگیری تاثیر ندارد.
