توسعه نانوکامپوزی تهای زیست سازگار پیشرفت قابل توجهی در زمینه تحویل دارو و مهندسی بافت داشته است. ا ین پایان نامه به سنتز و ویژ گی یابی یک نانوکامپوزیت جدید متشکل از نانوذرّات اکسید آهن مغناطیسی ( MNPs) ، پلی (ε -کاپرولاکتون) (PCL) و ژلاتین متاکریلوئیل (GelMA)میپردازد که هدف آن بهبود سیستمها ی دارورسانی موضعی است. در پژوهش حاضر، نانوذرّات MNPs از طریق روش گرمابی (هیدروترمال) سنتز شدند و اندازه و خواص مغناطی سی بهینه برای کاربردهای هدفمند را تضمین کردند. این نانوذرّات بطور یکنواخت در ماتریس PCL پراکنده شده و سپس با GelMA تر کیب شدند تا یک هیدروژل قابل کراسلینک با نور ایجا د شود. این کامپوزیت زیست تخریب پذیری و استحکام مکانیکی PCL ، زیست سازگاری GelMA و پاسخدهی مغناطیسی MNPs بهره میبرد. نانوکامپوزت MNPs-PCL-GelMA با استفاده از میکروسکوپ الکترون ی روبشی( SEM) برای ارزیابی یکپارچگی ساختاری و زیست سازگاری آن ویژ گی یابی شده است. این تحقیق پتانسیل نانوکامپوزی تهای MNPs-PCL-GelMA را بعنوان یک پلتفرم چندمنظوره برای تحویل داروی موضعی و پزشکی ترمیمی برجسته میکند و راه را برای مطالعات آینده در جهت بهینه سازی مکانیزمهای تحویل دارو و افزایش کارا یی درمانی در کاربردهای بالینی هموار میسازد.
