نیلوفر دربندی

زمینه و هدف: مطالعات نشان داده که متفورمین اثرات متفاوتی بر یادگیری و حافظه دارد. در این مطالعه اثرات درمانی مصرف حاد و مزمن متفورمین بر به خاطر آوری حافظه و برخی فاکتورهای‎ استرس اکسیداتیو سرم در رت‎های نر آلزایمری شده با استرپتوزوتوسین بررسی شد. روش کار: در این مطالعه تجربی 48 سر رت به 6 گروه تقسیم شدند: گروه سالین-سالین، گروه استرپتوزوتوسین - سالین و گروه‎های تیمار با استرپتوزوتوسین به همراه متفورمین (یک نوبته، یک هفته، سه هفته و یازده هفته). تزریقات داخل بطن مغزی استرپتوزوتوسین (mg/kg3) در روز اول و سوم پس از جراحی امجام شد. تزریقات داخل صفاقی سالین(ml/kg) یا متفورمین (mg/kg200) از یک روز قبل از جراحی شروع و تا پایان دوره تیمار ادامه داشت. حافظه حیوانات با یادگیری اجتنابی غیرفعال ارزیابی و سرم‎های خون جهت سنجش سطح مالون‎دی‎آلدهید، سنجش سطح آنتی اکسیدانی کل، سنجش سطح آنزیم های سوپراکسیددیسموتاز و کاتالاز مورد استفاده قرار گرفتند. یافته ها: استرپتوزوتوسین بطور معناداری باعث کاهش بازخوانی حافظه و سطح آنتی‎اکسیدان کل1، سطح آنزیم های کاتالاز و سوپراکسیددیسموتاز و افزایش معنادار سطح مالون‎دی‎آلدهید نسبت به گروه کنترل شد(001/0p<). تزریق متفورمین(یک‎نوبته، یک هفته و سه هفته) منجر به بهبود بازخوانی حافظه و فاکتورهای استرس اکسیداتیو سرم نسبت به گروه استرپتوزوتوسین شد(001/0p<). درحالیکه تزریق متفورمین در گروه یازده هفته اختلاف معناداری نسبت به گروه استرپتوزوتوسین نشان نداد (05/0