زمینه و هدف: هورمون آنتی مولرین یک مارکر معتبر برای ذخیره تخمدانی و ظرفیت باروری است. هدف این مطالعه بررسی تفاوت های در هورمون آنتی مولرین بین زنان فعال بدنی و غیر فعال بود. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، هشتاد و دو زن در سنین باروری (18 تا 50 سال) شرکت کردند (42 نفر فعال و 40 نفر غیر فعال). سطح فعالیت بدنی از طریق پرسش نامه بین المللی فعالیت بدنی تخمین زده شد. اطلاعات درباره شاخص های باروری از ثبت های بالینی به دست آمد. هورمون آنتی مولرین سرمی با استفاده از روش الایزا اندازه گیری شد. یافته ها: اختلاف معنی داری بر حسب میانگین سن بین دو گروه وجود نداشت(05/0p>). اختلاف معنی داری میان زنان فعال بدنی و غیر فعال در ارتباط با غلظت سرمی هورمون آنتی مولرین وجود داشت (به ترتیب 75/0±99/3 در مقابل 53/0±63/1 نانوگرم/میلی لیتر) (03/0>p). میزان سقط جنین به طور معنی دار بین زنان فعال بدنی و غیر فعال متفاوت بود (به ترتیب 26/0±13/0 بار در مقابل 51/0±40/0 بار) (05/0>p). نتیجه گیری: این یافته ها نشان می دهد که فعالیت بدنی ممکن است ظرفیت باروری را در بین زنان سالم از طریق حفظ هورمون آنتی مولرین بهبود بخشد.