گیاه بادرنجبویه با نام علمیDracocephalum moldavica L. که در انگلیسی به آن Moldavian balm می گویند، گیاهی علفی، یکساله و متعلق به خانواده نعنا (Lamiaceae) می باشد. تمام پیکر گیاه حاوی اسانس است و مقدار آن در قسمت های مختلف متفاوت است. گل و پیکر رویشی گیاه دارای بیشترین اسانس می باشد. ترکیبات اصلی آن شامل ژرانیال، نرال، ژرانیل استات و ژرانیول است که از مونوترپن های حلقوی اکسیژن-دار هستند و 90 درصد اسانس را تشکیل می دهند که در مرحله تمام گل دارای بیشترین مقدار اسانس می باشد. اسانس بادرنجبویه دارای اثر ضد عفونی کننده، ضد باکتری، ضد ویروس و ضد قارچ می باشد و از آن برای رفع سردرد، سرماخوردگی و اسپاسم های کلیوی و نیز در صنایع غذایی و آرایشی استفاده می-شود. باتوجه به اینکه که بین عملکرد پیکر رویشی گیاه و عملکرد اسانس موجود در آن رابطه مستقیم وجود دارد، بنابراین، با برداشت حداکثر عملکرد پیکر رویشی گیاه می توان به حداکثر عملکرد اسانس گیاه نیز دست یافت. هدف از انجام این تحقیق، علاوه بر افزایش عملکرد پیکر رویشی و زایشی گیاه، تلاش در جهت افزایش مواد مؤثره با استفاده از نانو ذرات سبز مس، روی و منیزیم در بهترین زمان تاثیرگذار و معرفی آن به صنایع دارویی و بهداشتی بود. آزمایش به صورت اسپلیت پلات و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. در بررسی تأثیر مرحله محلول پاشی بر صفات گیاه بادرنجبویه مشخص گردید، صفات طول بوته، طول ساقه و عرض برگ در سطح 5 درصد و صفات وزن خشک، وزن تر و آنتی اکسیدان در سطح 1 درصد معنی دار شده اند. نتایج مصرف عناصر در این گیاه، نشان داد صفات طول بوته، طول ساقه، طول برگ، عرض برگ، طول میانگره، وزن خشک، وزن تر، کلروفیل، فنل، فلاوونوئید و آنتی اکسیدان در سطح 1 درصد معنی دار شده اند. در بررسی اثر متقابل مرحله محلول پاشی و عناصر مورد استفاده نیز مشخص شد، صفات طول بوته و طول ساقه در سطح 5 درصد و صفات وزن خشک، وزن تر، طول برگ، عرض برگ، طول میانگره، کلروفیل، فنل، فلاوونوئید، آنتی اکسیدان و اسانس در سطح 1 درصد معنی دار شده اند.
