زبان به‌عنوان یکی از ابزارهای تمایز جنسیتی، به‌طور غیرمستقیم می‌تواند هویت جنسیتی گوینده یا نویسنده را آشکار کنند.این پژوهش به تحلیل نشانگرهای جنسیتی در اشعار راضیه موسوی با استفاده از نظریه زبان‌شناسی جنسیتی ( DSL) رابین لیکاف به روش توصیفی تحلیلی پرداخته است.هدف اصلی این پژوهش، بررسی چگونگی بازتاب جنسیت در زبان و ویژگی‌های زبانی به‌کاررفته در آثار موسوی است.راضیه موسوی، شاعری معاصر است که در این پژوهش سه مجموعۀ شعری وی، با نام‌های تشنه‌ای و کویر در خانه است، سی‌سال زن بودن جهانم را عوض کرد و تاریخ را قضاوت مردان نوشته است، بررسی قرار گرفته‌اند.نتایج تحقیق، نظریه زبان‌شناسی رابین لیکاف را تأیید می‌کند.این نظریه به تفاوت‌های زبان‌شناختی میان زنان و مردان پرداخته و ویژگی‌های زبانی مرتبط با جنسیت را تحلیل می‌کند. در این پژوهش، ویژگی‌های زبانی مانند ساختار جملات، واژگان خاص زنان، بلاغت در زبان زنان و چگونگی بیان احساسات و روابط اجتماعی آنان در اشعار موسوی تحلیل‌شده است.نتایج نشان داده است که موسوی در آثار خود به‌طور گسترده از ویژگی‌های ذکرشده در نظریۀ رابین لیکاف استفاده کرده است که بازتاب‌دهنده هویت و دیدگاه‌های اجتماعی زنان در جامعه است.اشعار وی ضمن حفظ هویت زنانه، به بیان مشکلات و احساسات زنان نیز پرداخته است.این تحقیق بر اهمیت زبان به‌عنوان ابزاری برای بازتاب و بازسازی مفاهیم جنسیتی تأکید دارد و می‌تواند به ترویج برابری جنسیتی و افزایش آگاهی از تعصبات جنسیتی کمک کند.
