در این پژوهش تأثیر افزودن درصدهای مختلف اکسیدگرافن به رزین پایه پلی‌آمید و تأثیر جهات چاپ مختلف بر خواص مکانیکی نمونه‌های چاپ سه‌بعدی شده مورد بررسی قرار گرفت. در ابتدا ۳/۰ و ۷/۰ درصد نانوذرات اکسیدگرافن در ماتریس مخلوط شدند. نمونه‌های پلیمری خالص و کامپوزیتی با درصدهای مختلف اکسیدگرافن به روش استریولیتوگرافی (پردازش نور دیجیتال) در سه جهت چاپ شدند. خواص مکانیکی نمونه‌ها با استفاده از آزمونهای کشش، ضربه و سختی‌سنجی ارزیابی گردید. جهت بررسی سطوح شکست نمونه‌ها، میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمونهای خواص مکانیکی حاکی از افت استحکام با افزودن نانوذرات اکسید گرافن می‌باشد. با افزایش نانو ذرات اکسید گرافن استحکام قطعات به میزان 30 درصد کاهش یافت. از طرفی در نمونه‌های پلیمری خالص به میزان 12 درصد تفاوت در استحکام کششی وجود داشت که با افزودن نانو ذرات این میزان به 17 درصد رسید. بررسی‌های میکروسکوپی، تشکیل کلوخه‌های نانوذرات اکسیدگرافن در نمونه‌های کامپوزیتی را نشان داد که منجر به تمرکز تنش و ترک شده است. بر این اساس جهت چاپ، تأثیر به سزایی بر خواص مکانیکی نمونه‌های چاپ شده دارد. در بین نمونه‌های پلیمری خالص، نمونه چاپ شده در جهت تخت و در بین نمونه‌های کامپوزیتی، نانوکامپوزیت‌های چاپ شده در جهت عمودی بهترین خواص مکانیکی را نشان دادند. افزودن نانوذرات اکسیدگرافن به رزین و افزایش درصد نانوذرات در جهت چاپ روی لبه منجر به کاهش سختی نسبت به نمونه پلیمری خالص شد.
