1403/09/03
محمد حسین مرادی

محمد حسین مرادی

مرتبه علمی: دانشیار
ارکید: https://orcid.org/0000-0001-5877-0866
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس: 7004477102
دانشکده: دانشکده کشاورزی و محیط زیست
نشانی: دانشگاه اراک، گروه علوم دامی
تلفن:

مشخصات پژوهش

عنوان
پویش پیوستگی ژنومی برخی صفات مهم اقتصادی در بلدرچین ژاپنی با استفاده از روش های بیزی
نوع پژوهش
پایان نامه های تقاضا محور و غیر تقاضا محور
کلیدواژه‌ها
پویش پیوستگی ژنومی (GWAS)، روش های بیزی، صفات رشد و مصرف خوراک، بلدرچین ژاپنی
سال 1401
پژوهشگران محمد حسین مرادی(استاد راهنما)، امیر حسین خلت آبادی فراهانی(استاد مشاور)، حسین محمدی(استاد مشاور)

چکیده

هدف از این تحقیق پویش پیوستگی در سطح ژنوم (GWAS) بر پایه روش های آماری بیز A و B جهت شناسایی جایگاه های ژنومی و ژن های کاندیدای مرتبط با صفات افزایش وزن، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل خوراک در بلدرچین ژاپنی بود. به این منظور از اطلاعات تراشه هایIllumina iSelect 4K بلدرچین استفاده شد. پس از اجرای مراحل مختلف کنترل کیفیت، اطلاعات ژنوتیپی مجموع 875 پرنده (شامل 428 نر و 447 ماده) برای 2015 جایگاه نشانگری SNP جهت انجام آنالیزهای بعدی استفاده شدند. برای اجرای آنالیزهای بیزین از نرم افزارGenSel (نسخه 14/2) و الگوریتم نمونه گیری گیبس برای توزیع پسین شرطی اثرات نشانگری استفاده شد و استنباط اثرات نشانگری با استفاده از زنجیره های 41000 نمونه ای (1000 نمونه اولیه برای قلق گیری و 40000 نمونه بعدی برای استنباط توزیع پسین) صورت گرفت. نتایج آنالیزها نشان داد که روش بیز A به ترتیب 43/11، 65/11 و 39/11درصد از واریانس فنوتیپی صفات افزایش وزن، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل خوراک را توجیه می کند، درحالیکه واریانس توجیه شده توسط بیز B به ترتیب 02/7، 61/8 و 48/6 بود. به همین خاطر در تحقیق حاضر نیز نتایج به دست آمده از مدل بیز A برای ادامه آنالیزها مورد استفاده قرار گرفتند. جهت تجزیه و تحلیل غنی سازی مجموعه های ژنی و شناسایی طبقات عملکردی و سازوکارهای مولکولی مرتبط با هر صفت، تمام نشانگرهایی که برای هر صفت بیش از 01/0 درصد واریانس فنوتیپی را توجیه می کردند مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج این بخش نشان داد که به ترتیب 23، 38 و 14 نشانگر SNP با صفات افزایش وزن، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل خوراک در بلدرچین ژاپنی در ارتباط می باشند. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل غنی سازی مجموعه های ژنی منجر به شناسایی مسیرهای هستی-شناسی (و ژن های کاندیدای) فسفریلاسیون چربی (ژن کاندیدای TTC7A) و اتصالات بین سلولی (ژن های FGFR4 و FLRT2) در ارتباط با افزایش وزن بدن، مسیر سیگنال دهی کلسیم (ژن های ADCY2 و CAMK1D) مربوط به صفت خوراک مصرفی و مسیرهای فرایند متابولیکی گلیسرولیپید (ژن LIPC)، فرایند متابولیکی چربی (ژن های ADGRF5 و ESR1)، و گلوتاتیون ترانسفراز (ژن GSTK1) شد که به صورت مستقیم و یا غیر مستقیم با صفات مورد مطالعه در ارتباط بودند. در مجموع، نتایج حاصل از این پژوهش می تواند اطلاعات ارزشمندی در رابطه با معماری ژنتیکی صفات رشد