محمدرضا جعفری

معمولاً در ساخت دیودهای نورگسیل آلی از PEDOT:PSS به عنوان لایه انتقال دهنده حفره استفاده می شود. در این پایان نامه از ماده پلی استایرن ((PS نیز به عنوان لایه انتقال دهنده حفره استفاده شد و دیودهایی با ساختار ITO/PEDOT:PSS/Znq2/PBD/AL و ITO/PS/Znq2/PBD/AL ساخته شد. سپس این دیودها از لحاظ ویژگی های اپتیکی و الکتریکی مورد مقایسه و بررسی قرار گرفتند. به منظور بهبود عملکرد دیود نورگسیل، تأثیر نانوذره FeTiO3 درون لایه انتقال دهنده حفره (PEDOT:PSS) و لایه نورگسیل (Znq2) مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به نمودار عبور والکترولومینسانس(EL) و ولتاژ-چگالی جریان دو ماده انتقال دهنده PEDOT:PSS وPS می توانند جایگزینی برای هم باشند. تزریق نانوذره FeTiO3 درون لایه انتقال دهنده حفره (PEDOT:PSS) باعث بهبود عملکرد دیود می شود و ولتاژکاری را پایین می آورد ولی تزریق آن درون لایه نورگسیل (Znq2) عملکرد دیود را کاهش می دهد.