محمدرضا امیرجانی (بازنشسته)

مقدمه: بیش از 50% غذای مصرفی بشر از غلات تامین می شود و در این میان برنج سطح کشت بالایی را به خود اختصاص داده است. یک نانو ذره به ذره ای گفته می شود که ابعادی بین 1 تا 100 نانومتر داشته باشد یکی از ذرات نانو، اکسید روی است. هدف: تحقیق حاضر با هدف مطاله ی کاربرد نانو ذره ی اکسید روی در غلظت های 0، 1.5، 3، 6 و 9میکرو مولار بر میزان پرولین و پروتئین گیاه برنج صورت گرفت. مواد و روش ها: پس از 17 روز کشت گیاه برنج در شرایط آزمایشگاهی و افزودن تیمارهای مختلف گیاهان برای بررسی تاثیر نانواکسیدروی به صورت کاملا تصادفی با سه تکرار و سطوح مختلف نانواکسید روی(0، 1.5، 3، 6 و9 میکرومولار) و هوگلندکامل برداشت شدند. به منظور اندازه گیری پرولین از روش Bates et al., 1973) وپروتئین از روش(Bradford et al., 1976) استفاده شد. نتایج: اندازه گیری مقدار پرولین گیاهان تیمار شده با نانواکسیدروی، روند افزایشی را نشان می دهد و غلظت های پایین تر نانو اکسید روی، پرولین کمتری را به خود اختصاص داده اند و با افزایش شدت تنش، میزان پرولین نیز افزایش یافته است. مقدار پروتئین در غلظت M1.5 نانو اکسیدروی به میزان خیلی کم نسبت به غلظت های بالا بیشتر بوده است. نتیجه نهایی: در هنگام تنش فلزات سنگین از جمله روی تولید پرولین افزایش می یابد، تا گیاه را در برابر سمیت حفظ نماید. غلظت های مختلف نانو اکسیدروی بر میزان پروتئین گیاه تأثیر معناداری نداشته است.