خواص مناسب کامپوزیت‌های زمینه فلزی ازجمله نسبت استحکام به وزن بالا، مقاومت خوب نسبت به سایش و خستگی باعث رشد چشمگیر استفاده از این مواد در صنایع هوافضا، خودرو، هواپیماسازی و... شده است. کامپوزیت‌های پایه منیزیمی به دلیل دارا بودن چگالی پایین‌تر نسبت به سایر آلیاژهای کامپوزیت‌های زمینه فلزی از قبیل تیتانیوم، آلومینیوم و... موردتوجه محققان حوزه‌های مختلف، به‌خصوص دانشمندان صنایع هوافضا قرار گرفته است. از طرفی به دلیل وجود ماده تقویت‌کننده بسیار ساینده در این مواد، ماشین‌کاری چنین کامپوزیت‌هایی امری دشوار و با چالش‌های فروان روبه‌رو است. ازاین‌رو مطالعه پارامترهای مؤثر در فرایند ماشین‌کاری این کامپوزیت‌ها لازم و اجتناب‌ناپذیر می‌باشد. مطالعه حاضر به بررسی میزان تأثیر پارامترهای اصلی تراش‌کاری از قبیل سرعت برشی، نرخ پیشروی و عمق برش بر رویی نیروهای ماشین‌کاری و همچنین زبری سطح می‌پردازد. برای این کار از روش آنالیز حساسیت سوبل استفاده شد. با استفاده از این روش مشخص گردید به ترتیب نرخ پیشروی، عمق برش و سرعت برشی بیشترین تأثیر را بر روی نیروهای ماشین‌کاری را دارند. همچنین با اختلاف نسبتاً زیاد نسبت به عمق برش و سرعت برشی، نرخ پیشروی بر روی زبری سطح تأثیرگذار است. با افزایش نرخ پیشروی زبری سطح و نیروهای ماشین‌کاری افزایش می‌یابد.
