در این مطالعه تعداد 50 رأس گوساله نر نژاد هلشتاین (4 ± 5/39 کیلوگرم وزن بدن) جهت بررسی تاثیر فرم فیزیکی علوفه یونجه (خرد شده در برابر پلت) و شکل فیزیکی استارتر (مش در برابر پلت) بر عملکرد، تخمیر شکمبه ای، رشد اسکلتی و رفتارهای تغذیه ای گوساله های شیرخوار بررسی شد. گوساله ها (هر تیمار 10 راس) بطور تصادفی به تیمارهای آزمایشی زیر شامل یونجه و استارتر با هم پلت شده (تیمار1)، یونجه و استارتر پلت شده به صورت جدا (تیمار 2)، یونجه پلت و استارتر آردی (تیمار3)، یونجه خرد شده و استارتر آردی (تیمار4) و یونجه خرد شده و استارتر پلت شده (تیمار 5) اختصاص یافتند. از سه روزگی گوساله ها دسترسی آزاد به آب و خوراک داشتند و سطح شیر مصرفی در بین تیمارها برابر بود. گوساله ها در 53 روزگی از شیرگرفته شدند و تا روز 73 در آزمایش باقی ماندند. فراسنجه های مورد اندازه گیری در این آزمایش برای سه دوره گزارش شدند شامل صفر تا 53 روزگی (قبل از شیرگیری)، 53 تا 73 روزگی (بعد از شیرگیری) و صفر تا 73 روزگی (کل دوره) بودند. نتایج نشان داد مصرف خوراک آغازین در دوره قبل از شیرگیری و کل دوره برای گوساله های دریافت کننده تیمار 5 (یونجه خرد شده-استارتر پلت) بالاترین بود (05/0P˂). همچنین میانگین افزایش وزن روزانه در دوره قبل از شیرگیری و کل دوره در تیمار 5 در مقایسه با دیگر تیمارها بیشترین مقدار بود در حالیکه مصرف خوراک آغازین و افزایش وزن روزانه در تیمار 1 و 3 که دارای پلت یونجه بودند کمترین بوده است (05/0P>). فراسنجه عمق بدن در زمان از شیرگیری و در کل دوره در تیمار 5 بیشترین بود (05/0P˂). فراسنجه های دیگر رشد تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند. غلظت آلبومین در روز 70 آزمایش بطور معنی داری برای تیمار 5 نسبت به تیمارهای دیگر افزایش نشان داد (05/0P<). کل زمان مصرف خوراک در تیمار 4 (یونجه آردی و استارتر آردی) در بین تیمارها بیشترین بود (05/0P<). ایزووالرات نیز در تیمار چهارم تمایل به افزایش داشته است (08/0P =). به طور خلاصه نتایج نشان داد پلت کردن یونجه چه به صورت پلت شده با استارتر و یا به صورت پلت یونجه جدا قابل توصیه نیست و از طرف دیگر حضور یونجه خرد شده به همراه استارتر پلت شده بهترین پاسخ رشد و عملکرد را به همراه داشته است.
