بالنگو گیاهی معطر دارویی و اقتصادی از خانواده نعناعیان بوده که حاوی اسانس و موسیلاژ است. در این پژوهش اثرات 4 سطح آهن (0، 5، 10 و 20 میکرومولار نانوذرات اکسیدآهن) و چهار سطح شوری (0، 50، 100 و 150 میلی مولار کلرور سدیم) به مدت 80 روز بر گیاه بالنگو، در یک آزمایش فاکتوریل در طرح کاملا تصادفی در سه تکرار،بررسی شد. نتایج نشان داد که تیمار نانوذرات اکسیدآهن بر پارامترهای رشد، رنگیزه های فتوسنتزی، میزان پروتئین، آهن، روی، فسفر، پتاسیم و موسیلاژ اثر مثبت دارد ولی هیچ اثری بر مقدار پراکسیداسیون لیپید، پرولین، سدیم و آنتی اکسیدانها ندارد. کمترین و بیشترین مقدار پارامترهای رشد به ترتیب در μM0 و μM 20 نانوذرات اکسیدآهن به دست آمد. بنابراین هیچ یک از غلظت های نانوذرات اکسیدآهن اثر تنشی بر گیاه نداشته است. همچنین نتایج نشان داد که تنش شوری، مقادیر پارامترهای رشد شامل سطح برگ، ارتفاع گیاه، وزن تر و خشک ساقه و برگ، رنگیزه های فتوسنتزی، روی، آهن، پتاسیم، پروتئین و موسیلاژ را به طور معنی داری کاهش داد، در حالی که مقادیر سدیم، فسفر، پرولین، آنتوسیانین، پراکسیداسیون لیپید و فعالیت آنتی اکسیدان ها را در مقایسه با گیاهان کنترل به طور معنی داری افزایش داد. اثر متقابل تنش شوری و تیمار آهن نشان داد که افزودن نانوذرات اکسیدآهن به محیط شور، مقادیر پارامترهای رشد، رنگیزه های فتوسنتزی، روی، آهن، پتاسیم، فسفر و پروتئین را نسبت به تیمار شوری به طور معنی داری افزایش داد. غلظت μM 20 نانوذرات اکسیدآهن بیشترین اثر را در بهبود آثار تنش شوری نشان داد. نتایج نشان دادند که دو نوع اصلی کرک غده ای و غیرغده ای در سطح بیرونی سلول های اپیدرمی وجود داشتند. آزمونANOVA تفاوت های معنی داری بین تعداد کرک ها را بین تیمارهای مختلف نشان داد. انواع اصلی کرک، غده ای، سپری و راسی بودند. انواع کرک های ذکر شده عمدتا با تولید و نیز ترشح روغن های اسانس مرتبط هستند. نانوذرات اکسیدآهن اثرات مثبت بر تولید کرک های سپری داشتند، درحالی که افزایش غلظت های نمک تشکیل کرک های سپری و هم چنین کرک های راسی پایه کوتاه را کاهش داد. نانوذرات اکسید آهن می تواند بقاء، کارایی و محصول بالنگو را تحت تنش شوری بهبود ببخشد و رشد گیاه را در این شرایط افزایش دهد.
