جمعیت های محلی از دوزیستان که در لبه های محدوده پراکنش گونه قرار گرفته اند به دلیل تجربه نوسانات جمعیتی نیازمند توجه حفاظتی بیشتر نسبت به سایر گروه های دوزیستان هستند. ما در مطالعه حاضر سه هدف اصلی را دنبال کردیم: در گام نخست، مناسب ترین زیستگاه ها و همچنین مهم ترین عوامل تاثیر گذار محیطی بر پراکنش قورباغه کوهستانی در جنوب شرقی ترین محدوده پراکنش آن (استان مرکزی) با کمک روش ماکزیم آنتروپی (مگسنت) تعیین و شناسایی شد. برطبق الگو نقشه های بدست آمده در این مطالعه سه فاکتور پوشش زمین با درصد مشارکت 4/63، بارش سالیانه با درصد مشارکت 27 و بارش در سردترین یک چهارم سال با درصد مشارکت 4/5 مهم ترین نقش را در توزیع و پراکنش قورباغه کوهستانی در استان مرکزی داشتند و محدوده جنوب غرب استان مناسب ترین نقطه برای زیست قورباغه کوهستانی تعیین شد. در گام بعدی روشی جدید برای تخمین احتمال روئیت برای گونه های خشکی دوست بی دمان بخصوص گونه R. macrocnemis ارائه شد و در سومین هدف اندازه جمعیت (تعداد افراد) قورباغه های کوهستانی در استان مرکزی با کمک احتمال روئیت محاسبه شده تخمین زده شد. روش کپچر-ریکپچر تکرار شونده (RCR) احتمال روئیت گونه R. macrocnemis در زیستگاه های استان مرکزی را 052/0 تخمین زد. بدین ترتیب جمعیت کل این گونه در 17 زیستگاه مورد مطالعه قرار گرفته بطور میانگین 5/982 فرد تخمین زده شد که بین دو محدوده 1211-703 قرار گرفت. این تخمین بطورکلی بسیار بالاتر از تراکم پیشنهادی در روش شمارش مستقیم قورباغه ها در زیستگاه بود که میانگینی حدود 5/50 و محدوده 63-37 را تخمین زده بود.
