چکیده هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه پرخاشگری اجتماعی با پذیرش خود و فراهیجان در دانشجویان پسر دانشگاه سومر بود. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش حاضر شامل کلیه دانشجویان پسر دانشگاه سومر می‌باشد. روش نمونه‌گیری نیز به شیوه تصادفی و به تعداد 380 دانشجوی پسر انتخاب شد. ابزار گردآوری اطلاعات در پژوهش حاضر شامل پرسشنامه‌های استاندارد پرخاشگری باس و پری، پذیرش خود چمبرلین و هاگا و پرسشنامه فراهیجان میتمانسگوربر و همکاران بود. جهت تجزیه و تحلیل داده‌های پژوهش از روش آماری همبستگی و رگرسیون چند متغیره استفاده و نتایج بررسی گردید. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که پرخاشگری اجتماعی با پذیرش خود بی قید شرط و فراهیجان مثبت رابطه معکوس و با پذیرش مشروط خود و فراهیجان منفی، رابطه مستقیم دارد. بنابراین می توان بیان نمود که پذیرش خود و فراهیجان از جمله متغیرهای موثر و مرتبط با پرخاشگری اجتماعی هستند. واژگان کلیدی : پرخاشگری اجتماعی؛ پذیرش بی قید و شرط خود؛ پذیرش مشروط خود؛ فراهیجان مثبت؛ فراهیجان منفی.
