این پژوهش باهدف تعیین رابطه تنبیه بدنی و روانی با نشخوار خشم دانش‌آموزان پسر متوسطه شهرذی قار انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی) است. جامعه آماری شامل کلیه دانش-آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهر ذی قار عراق در نیمسال دوم سال تحصیلی 1403- 1402 بودند و تعداد نمونه آماری شامل 200 نفر از دانش‌آموزان پسر بود که به صورت روش نمونه‌گیری خوشه‌ای مرحله-ای تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس نشخوار خشم ساخودولوسکی و همکاران (2001) و پرسشنامه سنجش بد رفتاری والدین دیمیر (2000) بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌های جمع‌آوری شده از تحلیل رگرسیون خطی چندگانه و آزمون ضریب همبستگی پیرسون با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS استفاده شد. یافته‌های حاصل نشان داد که بین تنبیه بدنی و روانی با نشخوار خشم دانش‌آموزان متوسطه رابطه وجود دارد. این یافته به این معنی است که ابعاد تنبیه بدنی و روانی شامل تنبیه بدنی، تنبیه احساسی و بی‌توجهی به فرزند با افزایش نشخوار خشم به صورت مثبت رابطه معناداری دارند.
