این پژوهش باهدف تعیین ارتباط تحریفهای شناختی با تعلق به مدرسه در دانشآموزان پسر خانوادههای مطلقه مرکز راهنمایی دیوانیه وابسته به حوزه مقدسه صورت گرفت. روش این پژوهش توصیفی و از دسته طرح های همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مدارس در شهر دیوانیه در سال 2024 بود. در این پژوهش، برای برآورد حجم نمونه آماری از جدول مورگان استفاده شد و گروه نمونه به روش دردسترس از بین دانش آموزان پسر به تعداد 310 نفر انتخاب شدند. ابزار جمعآوری دادهها شامل پرسشنامه تعلق به مدرسه ارسلان و دورو (2017) و پرسشنامه تحریف شناختی سالار (1387) بود. برای تحلیل دادهها و اطلاعات از آزمون تحلیل رگرسیون با استفاده از نرم افزار spss نسخه 26 بهره برده شد. یافتهها نشان میدهد که ابعاد تحریفهای شناختی در تبیین احساس تعلق به مدرسه در دانشآموزان پسر خانواده های مطلقه مرکز راهنمایی دیوانیه وابسته به حوزه مقدسه سهم دارند و مجموعاً به میزان 5/48 درصد از واریانس احساس تعلق به مدرسه را در دانشآموزان پسر تبیین میکنند. براساس یافتهها، تحریفهای همه یا هیچ، فیلتر ذهنی، بی توجهی به امر مثبت، درشت بینی و ریز بینی، استدلال احساسی، تفکر باید و همچنین شخصی سازی توان تبیین احساس تعلق به مدرسه را در دانش آموزان دارند و به صورت منفی و معنادار به ترتیب با ضرایب بتا 37/0-، 27/0- ، 40/0-، 11/0-، 26/0-، 35/0- و 28/0-، احساس تعلق به مدرسه را در دانش آموزان تبیین کردهاند، ولی ابعاد تحریفهای شناختی تعمیم مبالغهآمیز، نتیجهگیری شتاب زده و برچسب زدن به عنوان ابعاد دیگر تحریفهای شناختی، توان تبیین تعلق به مدرسه را در دانش آموزان نداشتهاند.
