هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر افسردگی، اضطراب، استرس بیماران قلبی- عروقی پس از عمل جراحی قلب باز انجام شد. زمینه: عمل جراحی قلب باز همچون سایر اعمال جراحی برای بیماران تنش زا است و افسردگی، اضطراب و استرس از جمله اختلالات شایع و مهم در این بیماران محسوب می شود. در همین راستا یکی از رویکردهای روان درمانی موثر برای کاهش عوامل روانشناختی منفی و جلوگیری از عود مجدد بیماری، درمان شناختی- رفتاری است. روش: طرح پژوهش حاضر شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون، همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی بیماران قلبی عروقی پس از عمل جراحی قلب باز در بیمارستان منتخب آجا تهران در سال 1400 بود که بر اساس نمونه گیری در دسترس تعداد 30 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جای گرفتند و به پرسشنامه افسردگی، اضطراب و استرس (DASS-21) پاسخ دادند و تحت 15جلسه روان درمانی قرار گرفتند. دو گروه آزمایش و کنترل در متغیرهای سن، تحصیلات (05/0
p). نتیجه گیری: از این روش درمانی علاوه بر مداخلات پزشکی، می توان برای کسانی که مشکلات قلبی- عروقی داشتند و نیز بعد از عمل جراحی قلب باز برای کاهش افسردگی، اضطراب و استرس استفاده کرد. همچنین می توان به عوامل روانشناختی ای که باعث بیماری های قلبی – عروقی می شود، توجه ویژه تری نمود.
