زمینه و هدف: بیماری های قلبی – عروقی از جمله بیماری هایی است که علاوه بر علل جسمانی، دارای علت های روانشناختی متعددی نیزمی باشد. بنابراین هدف پژوهش حاضربررسی اثربخشی درمان شناختی - رفتاری (CBT) برافسردگی، اضطراب، استرس و تاب آوری بیماران قلبی عروقی پس از عمل جراحی قلب باز (CABG) بود. روش: روش پژوهش حاضر شبه آزمایشیبا طرحپیش آزمون - پس آزمون، همراه با گروه کنترلبود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی بیماران قلبی عروقی متقاضی عمل جراحی قلب باز در بیمارستان فوق تخصصی قلب 502 ارتش تهران در سال 1400 بود که بر اساس نمونه گیری در دسترس تعداد 30 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند.و به پرسشنامه افسردگی، اضطراب و استرس (DASS-21)و مقیاس تاب آوری کانر-دیویدسون (2003)پاسخ دادند. شیوه آماری مورد استفاده نیز شامل تحلیل کوواریانس چند متغیره و تک متغیره بود که از طریق نرم افزارآماری spss-23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: یافته هانشان داد که بین افسردگی، اضطراب و استرس در بین دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود داشت. به طوری که میانگین نمرات گروه آزمایش در پس آزمون نمرات کمتری را کسب کرده بودند. همچنین در تاب آوری و مؤلفه های تصور از شایستگی فردی، پذیرش مثبت تغییر و تأثیرات معنوی در دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداریمشاهده شد. به طوری که گروه آزمایش در پس آزمون، در این مؤلفه ها میانگین نمرات بیشتری را نسبت به گروه کنترل کسب کرده بودند. نتیجه گیری: در نتیجه می توان گفت که استفاده ازدرمان شناختی - رفتاری (CBT) باعث کاهشافسردگی، اضطراب، استرس و افزایش تاب آوری می شود؛ بنابراین پیشنهاد می شود که می تواناز این روش درمانی علاوه بر مداخلات پزشکی برای کسانی که مشکلات قلبی عروقی دارندنیزاستفاده کرد. پژوهش حاضر نیز دارای محدودیت هایی از قبیل تأخیر در جمع آوری داده ها و عدم امکان انجام آزمون پیگیری به دلیل شیوع ویروس کرونا بود. همچنین پیشنهاد می شود که به عوامل روانشناختی در پیشگیریو درمان بیماری های روان تنی از جمله بیماری های قلبی عروقی توجه ویژه تری شود.
