پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی طرح واره درمانی بر عملکرد جنسی و مولفه های عملکرد جنسی زنان در مراکز بهداشت و مشاوره انجام شد. مطالعه حاضر نیمه آزمایشی، از نوع پیشآزمون پسآزمون با گروه کنترل بود و جامعه آماری آن را کلیه زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشت و مشاوره تشکیل دادند که با روش نمونه گیری در دسترس 29 نفر انتخاب و پس از همتا سازی در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند. ابزار پژوهش، پرسشنامه شاخص عملکرد جنسی زنان Rosen (FSFI) بود. داده ها با استفاده از آمار توصیفی( میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی(تحلیل کوواریانس) و نرم افزارSPSS24 تجزیه و تحلیل شدند. در این مطالعه، طرحواره درمانی منجر به بهبود عملکرد جنسی زنان گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شد(P<0/05). همچنین طرحواره درمانی تاثیرمثبت معناداری بر مؤلفه های عملکرد جنسی زنان (مؤلفه رضایت و ارگاسم) داشت. نتایج پژوهش نشان داد که طرحواره درمانی منجر به بهبود عملکرد جنسی زنان شده است.