فیکواریترین ها، یک طبقه از فیکوبیلی پروتئین ها می باشند. این رنگدانه های پروتئینی جاذب نور که در جلبک-های قرمز و تعدادی از سیانوباکتری ها وجود دارند، دارای طیف وسیعی از کاربردها در زمینه ی پزشکی و دارویی از جمله خواص ضدسرطانی، آنتی اکسیدانی، ضدپیری و ضدالتهابی هستند. در این پروژه، هیدروژل های برپایه ی پلیمر طبیعی کیتوسان حاوی مشتق روی فتالوسیانین، به واسطه ی تشکیل اتصالات عرضی ازنوع پیوندهای ایمینی حاصل از تراکم گروه های آمین موجود در زنجیره های کیتوسان وگروه های آلدهیدی پیرامونی در مشتق فتالوسیانین، تهیه شدند. همچنین در ساختار این هیدروژل ها، از B-فیکواریترین به عنوان ماده ی جدید حساس به نور، در کنار فتالوسیانین به عنوان حساسگرنوری و در مقایسه با آن، جهت تولید اکسیژن یگانه به منظور تخریب سلول های سرطانی در فرآیند نور پویا درمانی استفاده گردید و نیز باتوجه به خاصیت آنتی اکسیدانی B-فیکواریترین و توانایی آن در مهار کردن رادیکال های آزاد، این ویژگی مورد بررسی قرار گرفت. به منظور تهیه ی هیدروژل های حاوی B-فیکواریترین، نخست استخراج فیکواریترین مورد نظر به روش انجماد-ذوب در حضور بافر فسفات سدیم رقیق شدهpH=7) ) انجام شد و به دنبال آن، خالص سازی نیز توسط رسوب آمونیوم سولفات %50 اشباع، صورت پذیرفت. سپس تهیه ی مشتق روی فتالوسیانین حاوی گروه های پیرامونی آلدهیدی (ZnPcTa)، با استفاده از حلقوی شدن مشتق فتالو نیتریل حاوی گروه های آلدهیدی در حضور نمک استات روی و کاتالیزگر (DBU)، صورت پذیرفت. در نهایت جهت شناسایی هیدروژل ها از طیف سنج UV-Visible و FT-IR و به منظور بررسی مورفولوژی و تأیید ساختار شبکه ای هیدروژل از میکروسکوپ الکترونی گسیل میدانی (FE-SEM) استفاده گردید. همچنین میزان رفتار تورمی هیدروژل ها، مورد بررسی قرار گرفت.
