مجید مهدیه

به منظور بررسی تاثیر نانو اکسید روی بر محتوی آنزیم و پروتئین گیاه ذرت (Zea mays L.) و مقایسه آن با اکسید روی معمولی آزمایشی در یکی از مزارع کشاورزی حومه شهرستان زاهدان در سال 1394 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتورهای مورد آزمایش شامل تیمار محلول پاشی روی به صورت اکسید روی معمولی در سه سطح (3/0، 6/0 و 2/1 درصد) به عنوان عامل اول و نانو اکسید روی در سه سطح (1/0، 05/0 و 025/0 درصد) به عنوان عامل دوم بودند. تیمار محلول پاشی روی به صورت اکسید روی معمولی و نانو اکسید روی بر بیشتر ویژگی های یاد شده معنی دار بود. بالاترین میزان کاتالاز (CAT)، گلایکول پراکسیداز (GPOX)، سوپراکسید دسموتاز (SOD)، پروتئین و پرولین در تیمار 6/0 درصد اکسید روی معمولی و 1/0 درصد نانو اکسید روی مشاهده شد. احتمالا این برتری عملکردها در تیمارهای اکسید روی معمولی و نانو اکسید روی، از طریق محلول پاشی و رساندن سریع مواد غذایی تاثیر بسزایی در افزایش عملکرد دارد؛ که علت آن را می توان به افزایش بیوسنتز اکسین، افزایش فعالیت فسفواینول پیروات کربوکسیلاز و ریبلوز بی فسفات کربوکسیلاز در حضور عنصر روی اشاره کرد.