داشتن حداکثر اطلاعات از چاه های مشاهداتی برای موفقیت در طرح های آبی همواره مدنظر مدیران منابع آب بوده است. این مطالعه روشی برای طراحی شبکه های پایش کمی آب زیرزمینی به منظور کاهش نقاط پایش مکانی اضافی ارائه می کند. این روش مبتنی بر مفهوم تئوری آنتروپی است. در این مطالعه، میزان اطلاعات حداکثر از چاه های مشاهداتی دشت گتوند- عقیلی واقع در استان خوزستان تعیین شد. در این مطالعه، با استفاده از اطلاعات کمّی 10 چاه مشاهداتی و بررسی نرمال بودن آمار آن ها و سپس با توجه به روابط آنتروپی تک متغیره و چند متغیره مفهوم آنتروپی برای حالات نرمال بررسی گردید. نتایج نشان دادند که در حالت تک متغیره چاه مشاهداتی شماره 8 دارای بیشترین مقدار آنتروپی نسبت به چاه های موجود می باشد. و همچنین در حالات دومتغیره نیز چاه های شماره 3و8 دارای بیشترین مقدار آنتروپی نسبت به ترکیب چاه های موجود می باشند. و درنتیجه به طور قطعی می توان گفت که این مقدار بیشترین آنتروپی برای چاه شماره 8 تکرار شده و این چاه می تواند در شبکه باقی بماند.
