مهدی خدایی مطلق

هدف از انجام این پژوهش کاربردی بررسی تاثیر الگوی رهایش هورمون PMSG بر روی میزان دوز موثر آن در برنامه همزمان سازی فحلی در میش های نژاد افشاری در فصل تولیدمثل بود. برای این منظور از 50 راس میش نژاد افشاری متعلق به دامداری صنعتی سازمان اوقاف استان مرکزی استفاده شد. پروتکل بکار گرفته شده به منظور همزمان سازی فحلی سیکل فحلی میش ها استفاده 14 روزه از سیدر و تزریق PMSG، 48 ساعت قبل از برداشت سیدر بود. بسته به شیوه تزریق PMSG میش ها به 5 گروه 10 تائی دسته بندی شدند. تیمارهای مورد بررسی عبارت بودند از: شاهد، غلظت 300 واحد PMSG بدون حضور ترکیب آهسته رهش (H300)، غلظت 300 واحد PMSG به همراه ترکیب آهسته رهش (H300CR)، غلظت 500 واحد PMSG بدون حضور ترکیب آهسته رهش (H500)، غلظت 500 واحد PMSG به همراه ترکیب آهسته رهش (H500CR). در روز 14 بعد از سیدر گذاری سیدر ها برداشته و به تعداد کافی قوچ به گروه ها معرفی شد. بعد از زایش میش ها پارامترهای تولیدمثلی محاسبه گردید. علی رغم عدم مشاهده اختلاف معنی دار بین تیمارهای مورد بررسی نتایج نشان داد میش های تیمار H300 از لحاظ عددی مطلوب ترین وضعیت نرخ بره زائی و چندقلوزائی را در مقایسه با سایر تیمارها داشتند. همچنین نتایح نشان داد در پارامترهای درصد آبستی، نرخ زایش، نره بره زائی و چندقلوزائی اختلاف معنی داری بین تیمارهای H300CR و H500 قابل مشاهده نبود. این نتایح نشان می دهد بهبود الگوی رهایش با استفاده از ترکیب آهسته رهش می تواند نقش مهمی در کاهش دوز هورمون PMSG داشته باشد. به طور کلی نتایج این مطالعه نشان داد استفاده از ترکیب آهسته رهش می تواند نقش موثری در بهبود عملکرد هورمون PMSG داشته باشد.