مهدی خدایی مطلق

هدف از انجام این پژوهش کاربردی بررسی تاثیر جایگزینی هورمون hCG با PMSG بر روی میزان عملکرد تولیدمثلی میش های نژاد مهربان در خارج از فصل تولیدمثل بود. برای این منظور از 18 راس میش نژاد مهربان متعلق به دامداری مردمی واقع در شهرستان اراک استفاده شد. پروتکل بکار گرفته شده به منظور همزمان سازی فحلی سیکل فحلی میش ها استفاده 14 روزه از سیدر و تزریق hCG یا PMSG، 48 ساعت قبل از برداشت سیدر بود. بسته به نوع هورمون مورد استفاده میش ها به 2 گروه دسته بندی شدند. تیمارهای مورد بررسی عبارت بودند از: غلظت 400 واحد hCG (A) (8 میش)، غلظت 400 واحد PMSG (B) (10 میش). در روز 14 بعد از سیدرگذاری سیدرها برداشته و به تعداد کافی قوچ به گروه ها معرفی شد. بعد از زایش میش ها پارامترهای تولیدمثلی محاسبه گردید. میزان بروز فحلی در میش های هر دو گروه 100% برآورد گردید. درصد آبستنی و زایش در گروه های A و B به ترتیب 80 و 50 درصد برآورد گردید. در گروه A میزان نرخ بره زائی و چندقلوزائی به طور معنی داری بیشتر از گروه A بود (170 در مقابل 62 و 212 در مقابل 62). به طور کلی نتایج این مطالعه نشان دهنده برتری PMSG در مقابل hCG در برنامه همزمان سازی فحلی بود. با این وجود در صورتیکه هدف ایجاد همزمان سازی فحلی باشد می توان از hCG علی الخصوص در فصل تولیدمثلی استفاده نمود.