مهدی خدایی مطلق

مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات متقابل سطح علوفه (10 در مقابل 30 درصد) با منبع غلات (جو در مقابل ذرت) بر عملکرد، رشد اسکلتی و فراسنجه های خونی بره های شیرخوارانجام شد. به همین منظور، تعداد 48 رأس بره شیرخوار نژاد فراهانی با میانگین وزن اولیه 8/1 ± 8/6 کیلوگرم، در سن 14 روزگی در قالب چهار تیمار (12 بره در هر تیمار؛ 8 رأس نر و 4 رأس ماده) در قالب یک طرح بلوک کاملاً تصادفی بصورت فاکتوریل 2 × 2 به تیمارهای آزمایشی شامل 1) جیره آغازین بر پایه جو شامل 10 درصد علوفه یونجه خشک؛ 2) جیره آغازین بر پایه جو شامل 30 درصد علوفه یونجه خشک؛ 3) جیره آغازین بر پایه ذرت شامل 10 درصد علوفه یونجه خشک؛ 4) جیره آغازین بر پایه ذرت شامل 30 درصد علوفه یونجه خشک اختصاص یافتند. بره ها دو بار در روز به مدت یک ساعت از مادر شیر مصرف می کردند. در روز شروع طرح، وزن و شاخص های رشد اسکلتی تمام بره ها ثبت شد سپس هر 10 روز یک بار تمام بره ها وزن کشی شدند. میزان مصرف خوراک آغازین روزانه اندازه گیری می شد. همچنین در روز 30 و پایان آزمایش (روز 60) خون گیری و اندازه گیری شاخص های رشد اسکلتی تمامی بره ها انجام شد. نتایج این آزمایش نشان داد که اثر متقابلی بین منبع غلات خوراک آغازین و سطح علوفه یونجه برای داده های عملکردی، رشد اسکلتی و فراسنجه های خونی وجود ندارد. به هر حال، بره های دریافت کننده جیره حاوی 10 درصد علوفه در مقایسه با 30 درصد علوفه دارای مصرف خوراک آغازین، ماده خشک مصرفی و میانگین افزایش وزن روزانه بالاتری بودند. همچنین افزایش سطح علوفه بدون توجه به منبع غلات جیره، کاهش غلظت بتاهیدروکسی بوتیریک اسید، نیتروژن اوره ای خون و غلظت آنزیم های کبدی (آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز) را در پی داشت. هر چند منبع غلات خوراک آغازین تاثیری بر عملکرد بره های شیرخوار نداشت اما بره های دریافت کننده خوراک بر پایه جو در مقایسه با ذرت دارای غلظت آنزیم های کبدی (آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز) و نیتروژن اوره ای خون بالاتری بودند. بطورکلی نتایج این مطالعه نشان می دهد که سطوح بالای علوفه در جیره بره های شیرخوار احتمالا کاهش مصرف خوراک آغازین و رشد بره های شیرخوار را در پی خواهد داشت.