مهدی خدایی مطلق

مطالعه حاضر به منظور ارزیابی تأثیر مکمل ال-کارنیتین بر دو منبع چربی جیره (امگا 3 و امگا 6) در دوره فلاشینگ میش ها انجام شد. 24 رأس میش فراهانی در 4 تیمار مختلف به صورت زیر تقسیم شدند: ) 5/2 درصد ماده خشک مصرفی منبع امگا 3 بدون مکمل ال-کارنیتین، 2) 5/2 درصد ماده خشک مصرفی منبع امگا 6 بدون مکمل ال-کارنیتین، 3) 5/2 درصد ماده خشک مصرفی منبع امگا 3 و 500 میلی گرم مکمل ال-کارنیتین و 4) 5/2 درصد ماده خشک مصرفی منبع امگا 6 و 500 میلی گرم مکمل ال-کارنیتین. طول دوره آزمایش 42 روز بود. برخی از متابولیت های خونی مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که غلظت متابولیت های خونی نظیر گلوکز، کلسترول، آنزیم های کبدی (AST و ALT) و HDL و هورمون انسولین تفاوت معنی داری بین تیمارها نشان ندادند (05/0P˃). اما غلظت تری گلیسرید و LDL نشان دهنده تمایل معنی داری برای این متابولیت ها در سرم وجود داشت (1/0P=). وجود ال-کارنیتین در تیمار حاوی منبع امگا 3 سبب کاهش سطح این لیپوپروتئین شد. غلظت هورمون پروژسترون سرم تحت تأثیر معنی دار تیمارها قرار داشتند (05/0P˂). ماده خشک مصرفی تحت تأثیر تیمارها قرار داشت (01/0P˂). دلایل احتمالی آن تأثیر اسیدهای چرب امگا 3 بر سنتز پروستاگلاندین های PGF2α و اندازه بزرگتر جسم زرد می تواند باشد. وزن تولد بره ها در تیمار 4 بالاتر بود (05/0P˂). با توجه به تعداد دام کم در این آزمایش برای بحث باروری همه دام های تیمار 1 تست باروری مثبت داشنه اند. با توجه به نتایج به دست آمده منابع امگا 3 و 6 تأثیر مثبتی داشتند اما همراهی ال-کارنیتین با امگا 6 نشان داد تأثیر بیشتری بر میش دارد.