کریم زهره وندیان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش مدیریت منابع انسانی مسئولیت پذیر اجتماعی بواسطه محیط نهادی بر جهت گیری کارآفرینانه سازمانهای ورزشی استان مرکزی است. نوع پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از منظر جمع آوری داده ها از دسته تحقیقات توصیفی-همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان سازمان های ورزشی (ورزش و جوانان، شهرداری ها و هیأت های ورزشی) تشکیل می دهند که نمونه آماری به روش در دسترس و به تعداد 189 نفر انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از 3 پرسشنامه مدیریت منابع انسانی مسئولیت پذیر اجتماعی برگرفته از پژوهش ژائو و همکاران (2023) با 6 سوال، پرسشنامه محیط نهادی اقتباس از مانولووا و همکاران (2008) با 3 بعد و 13 گویه، پرسشنامه جهت گیری کارآفرینی از پژوهش هاگس و مورگان (2007) با 5 بعد و 17 گویه استفاده گردید. برای ارزیابی روایی صوری و محتوایی پرسشنامه‌ها از نظرات نخبگان شامل 8 نفر از اساتید دانشگاه استفاده گردید. برای بررسی پایایی پرسشنامه ها نیز ضریب آلفای کرونباخ محاسبه گردید که میزان آن پایایی را تأیید نمود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمارتوصیفی (شامل جداول، نمودارها، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی ( شامل مدل سازی معادلات ساختاری) در نرم افزار SPSS و Smart PLS انجام گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که وضعیت مدیریت منابع انسانی مسئولیت پذیر اجتماعی بطور معناداری کمتر از میانگین جامعه و وضعیت محیط نهادی بطور معناداری بالاتر از میانگین جامعه بود. اما وضعیت جهت گیری کارآفرینانه از میانگین جامعه بیشتر بود اما این میزان اختلاف با میانگین جامعه معنادار نبود. علاوه بر آن، مدل اندازه گیری، مدل ساختاری و مدل کلی از برازش مناسبی برخوردار بودند. به عبارتی مدیریت منابع انسانی مسئولیت‌پذیر اجتماعی روی محیط نهادی (72/0=α) و جهت‌گیری کارآفرینانه (56/0=α) اثر معناداری داشت. همچنین محیط نهادی بر جهت گیری کارآفرینانه(42/0=α) اثر معناداری نشان داد. و در نهایت محیط نهادی نقش میانجی معناداری در ارتباط بین مدیریت منابع انسانی مسئولیت پذیر اجتماعی و محیط نهادی نشان داد(30/0=α). بنابراین سازمان های ورزشی با استفاده از مدیریت منابع انسانی با رویکرد مسئولیت اجتماعی نسبت به ذینفعان داخلی و خارجی می تواند جهت گیری کارآفرینانه را در سازمان خود افزایش دهند که باید از این نتایج بهره کافی را ببرند.