کریم زهره وندیان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش مدیریت استعداد بر حفظ و نگهداری بازیکنان فوتبال باشگاه های استان اصفهان است. پژوهش حاضر از نظر هدف تحقیق کاربردی و بر اساس چگونگی جمع آوری داده ها از نوع توصیفی-همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش بازیکنان و مربیان فوتبال لیگ برتر استان اصفهان و لیگ های کشوری این استان (800 نفر) که نمونه تحقیق (200 نفر) به روش نمونه گیری طبقه ای-نسبی انتخاب گردید. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه مدیریت استعداد اقتباس شده از نیکپور(1396) و پرسشنامه حفظ و نگهداری اقتباس شده قوسی و همکاران (1394) بود. روایی صوری و روایی محتوایی این ابزارها توسط اساتید دانشگاه و متخصصین (8 نفر) تایید گردید. پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ محاسبه کردید که برای ابعاد شناسایی و جذب استعداد برابر با 908/0، نگهداشت و همسوسازی استعداد برابر با 846/0 و توسعه و بهسازی استعدادها برابر با 859/0، خالی نماندن پست های تیم برابر با 825/0، ترک نکردن باشگاه برابر با 848/0 و ثبات و امنیت شغلی برابر با 832/0 محاسبه گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی نظیر میانگین و انحراف معیار ، نمودار در نرم افزار SPSS و آمار استنباطی از مدلسازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارهای لیزرل جهت بررسی روایی سازه و pls برای آزمون مدل اندازه گیری و ساختاری انجام شد. نتایج این تحقیق نشان که مدیریت استعداد با متغیرهای خالی نماندن پست های تیم(ضریب مسیر 599/0)، ترک نکردن باشگاه توسط بازیکنان (ضریب مسیر435/0) و ثبات و امنیت شغلی بازیکنان (ضریب مسیر619/0) در استان اصفهان رابطه معناداری وجود دارد. بنابراین مدیریت استعداد در حفظ و نگهداری بازیکنان تیم های فوتبال استان اصفهان تاثیر معناداری دارد. با توجه به یافته های تحقیق پیشنهاد می شود که فرایند مدیریت استعداد در تیم های فوتبال استان اصفهان بهبود یابد تا زا مزایای آن در عدم ترک بازیکنان از سطح استان بهره برد. اگر مدیریت استعداد بدرستی برنامه ریزی شود بازیکنان ثبات شغلی را بیشتر احساس می کنند و کمتر باشگاه ها را ترک می کنند و تیم ها از بازیکنان با استعداد خالی نمی شوند که این خود به نوعی حفظ بازیکنان در تیم ها است که موجب کاهش هزینه هایی می شود که برای جذب بازیکنان جدید باید صرف گردد. بازیکنانی که شاید آشنایی زیادی با فضای سازمانی باشگاه ها ندارند و هزی