هدف: هدف این پژوهش، شناسایی عوامل نقشپذیر بر جایگاه آموزشی رشته کارشناسی علوم ورزشی از منظر یادگیری کارآفرینانه بود. روش شناسی: روش پژوهش کیفی از نوع پدیدارشناسی هرمونوتیک بود. مشارکتکنندگان شامل دانشجویان و استادان رشته علوم ورزشی دانشگاههای دولتی بودند که 23 نفر انتخاب شدند. نمونهگیری هدفمند بود و تا رسیدن به اشباع نظری ادامه داشت. ابزار مورداستفاده، مصاحبه عمیق و باز بود. تحلیل دادهها با استفاده از رویکرد کدگذاری تحلیلی بود. اعتمادپذیری از طریق از مشارکت بلندمدت و همه جانبه نگری مآخذ داده تعیین شد و ضریب توافق درصدی 83 درصد به دست آمد. یافته ها: 49 مضمون فرعی و 8 مضمون اصلی از مصاحبهها شناسایی شد. مضامین اصلی از قبیل؛ شناخت زمینههای کارآفرینی در شرایط تجربی، ساختار دانشگاهی، محتوا و کیفیت برخی دروس، همکاری بین نهادی، دانش و نگرش استادان، بازنگری عنوان و محتوای درسی، فرایند انتقال آموزشی دروس و تقویت فرایند عملی یادگیری بهعنوان عوامل اثرگذار بر یادگیری کارآفرینانه در دانشکدهها عنوان شد. نتیجه گیری: مهمترین مسئله، برنامههای آموزشی است که رویکردها و سرفصلهای صرفاً تئوری، نمیتواند جایگاهی به منظور تقویت یادگیری کارآفرینانه در بین دانشجویان داشته باشد و بازنگری جامع و اصولی برنامهها و شیوه آموزش به منظور تقویت دانش، نگرش و مهارت و انطباق این آموزشها با نیازهای جامعه میتواند رشته علوم ورزشی را در جهت توسعه و پویایی کارآفرینانه قرار دهد.
