تقارن ها در ساخت مدل های فیزیکی نقش اساسی بازی میکنند. کارهای پیشگامانه در این زمینه متعلق به وینگر و دبگران، در جهت توضیح طیف های اتمی بر اساس گروه های تقارنی می باشد. از طرفی مدل استاندارد ذرات بنیادی یر اساس تقارن پیمانه ای بنا شده است. با این وجود نمی توان از اثرات مهم اثرات نقض تقارن ها در مدل استاندارد صرفنظر کرد. از این میان میتوان به شکست تقارن پاریته و همیوغ بار اشاره کرد که جریان های V-A را به مدل استاندارد دیکته میکند. با این وجود ناوردایی تقارن CP در چارچوب مدل استاندارد حفظ میشود. این در حالی است که برای اولین بار در سال 1964 نقض تقارن CP در واپاشی کایون ها کشف شد. مدل استاندارد ذرات بنیادی در این رابطه توضیحی نمیدهد. اخیرا نیز این علاقه به وجود آمده است که ممکن است تقارن لورنتس و CPT در مدل استاندارد ذرات بنیادی نیز نقض شود. تست این تقارن ها در مطالعات عدم تقارن ماده-پاد ماده در سیستم های مقید و در اندازه گیری های خواص میون مطالعه شده است. هدف ما اولا مطالعه نقض CP و ثانیا بررسی نقض تقارن لورنتس در واپاشی مزون ها مخصوصا کایون ها می باشد.
