جواد سرگلزائی

یش زمینه و هدف: در چند دهه اخیر، کاربرد ساختارهای تترازولی در حوزه های گوناگون پزشکی و صنعت اهمیت فراوانی یافته اند زیرا می توانند باعث تغییرات ساختاری و در نتیجه عملکردی در پروتئین ها شوند. در این مقاله بررسی تاثیر مشتق جدیدی از تترازول را به DNA تیموس گوساله (Ct-DNA) و پروتئین سرم آلبومین گاوی (BSA) در محلول با استفاده از روشهای مختلف اسپکتروسکوپی در شرایط in vitro مورد مطالعه قرار گرفته است. مواد و روش کار: . ساختار اول و دوم وسوم پروتئین BSA و Ct-DNA به ترتیب با استفاده از طیف سنجی UV-Vis ، دورنگ نمایی دورانی (CD)، طیف سنجی فلورسانس مورد مطالعه قرار گرفت یافته ها: : نتایج حاصل نشان داد که میزان جذب نوری Ct-DNA و BSA در اثر میانکنش با اکسیندولین-(H1-تترازول-5-ایل) استونیتریل در طول موج های 260 و 280 نانومتر افزایش می یابد. طیف نشری Ct-DNA و BSA در یک روند وابسته به غلظت اکسیندولین-(H1-تترازول-5-ایل) استونیتریل کاهش یافته که نشان دهنده اتصال اکسیندولین-(H1-تترازول-5-ایل) استونیتریل با کروموفورهای موجود درCt-DNA و BSA می باشد. اتصال اکسیندولین-(H1-تترازول-5-ایل) استونیتریل سبب افزایش قابل توجه ellipticity ، دورنگ نمایی دورانی ملکول DNA در نواحی 220 و 275 نانومتر و منفی تر شدن آن در 245 نانومتر می شود که نشان دهنده اتصال محکمتر اکسیندولین-(H1-تترازول-5-ایل) استونیتریل به Ct-DNA است. با افزایش غلظت، بیضی واری مولی مربوط به مارپیچ آلفای موجود در ساختار BSA در ناحیه 220 نانومتر منفی تر می شود که نشان دهنده افزایش مقدار پیچه نامنظم در ساختار BSA است. بحث و نتیجه گیری: نتایج به دست آمده نشان می ددهد که اتصال این مشتث تترازولی به BSA بیشتر از DNA می باشد که میتواند اطلاعات مفیدی در زمینه طراحی داروهایی با مشتقات تترازولی با اثر ضد توموری بیشتر و عوارض جانبی کمتر در اختیار ما قرار دهد.