توزیع رطوبت در خاک تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله دبی و نوع سیستم های آبیاری می باشد. در این پژوهش سعی براین است که توزیع افقی و عمودی رطوبت، توزیع مجدد رطوبت در خاک و مساحت خیس شده در پایان آبیاری در دو سیستم آبیاری قطره ای سطحی و زیرسطحی مقایسه گردد. بدین منظور آزمایشی در قالب یک مدل فیزیکی شیشه با ابعاد 1 ×5/0×20/1 متر، دو عمق نصب (0 و 30 سانتی متری) و سه دبی(2=Q1، 4= Q2و 8=Q3 لیتر بر ساعت) به صورت فاکتوریل و در قالب طرح پایه کاملا تصادفی در طی شش ساعت آبیاری برای بافت خاک شنی انجام گردید. توزیع مجدد رطوبت آبیاری پس از 68 ساعت، بررسی شد. نتایج نشان داد در سیستم قطره ای زیرسطحی با دو برابر و چهار برابر شدن دبی، مساحت خیس شده به ترتیب به سه و پنج برابر افزایش یافته ولی درسیستم سطحی به ترتیب به دو و چهار برابر تغییر یافته است. همچنین تغییرات توزیع مجدد رطوبت در سیستم قطره ای زیرسطحی بیشتر از سطحی بوده است، زیرا در سیستم قطره ای سطحی آب به صورت آزادانه تری در خاک حرکت می کند و بیشترین تغییرات در جبهه رطوبتی در آن، پیش از توزیع مجدد انجام شده است. در نظرگیری تغییرات مجدد الگوی رطوبتی برای طراحی سیستم های آبیاری بسیار حائز اهمیت است چراکه باعث مدیریت بهتر توزیع رطوبت و جلوگیری از تلفات عمقی ناشی از آن می گردد.
