سرریزها یکی از سازه های هیدرولیکی می باشند که بخش قابل توجهی از هزینه های اجرای سدها را به خود اختصاص می دهند که از آن ها جهت تنظیم سطح آب و اندازه گیری جریان استفاده می شود. سرریزها از نظر شکل تاج به دو گروه خطی و غیرخطی تقسیم می شوند. بسیاری از شکست سدها به دلیل تعیین سیل طرح نامناسب و عدم ظرفیت کافی سرریزها رخ داده است. یکی از راهکارها برای جلوگیری از این مشکل، استفاده از سرریزهای با تاج غیرخطی است که از جمله این سرریزها می توان به سرریز کنگره ای اشاره نمود که از نمای بالا در چهار مدل ذوزنقه ای، مستطیلی، قوسی و مثلثی وجود دارند. سرریزهای کنگره ای باعث افزایش ظرفیت انتقال جریان روی سرریز با تاج ثابت و به ازای ارتفاع معین سطح آب در بالادست سرریز می شوند. علاوه بر این، تحقیقات نشان داده که ایجاد دندانه و روزنه در طول بال سرریز موجب افزایش ضریب دبی می شود. در این پژوهش علاوه بربه بررسی تاثیر ایجاد دندانه و روزنه، و همچنینبه حالتی ترکیبی از هر دو در سرریز و در دو سیکل ودر سه نسبت بزرگنمایی 2، 3 و 4 پرداخته شد. آزمایش ها در یک کانال آزمایشگاهی مستطیلی به طول 15 متر، عرض 0.8 متر و ارتفاع 1 متر با محدوده دبی 10 تا 90 لیتر در ثانیه اجرا شدند. 9 مدل فیزیکی در این پژوهش مورد استفاده قرار گرفت که با ضخامت 3 میلی متر، ارتفاع 15 سانتی متر و در سه اندازه 40،60 و 80 سانتی متر بودند. همچنین ربع استوانه هایی با شعاع 5/1 سانتی متر به عنوان هواده روی بال مدل های ساده سرریز نصب شدند. نتایج پژوهش نشان داد که هواده ها سبب افزایش ضریب دبی نسبت به سرریز ساده می شوند. همچنین ایجاد دندانه در سرریز سبب افزایش ضریب دبی می شود. ایجاد حالت ترکیبی کنگره دندانه و روزنه در طول بال سرریز نیز از بقیه حالات ضریب آبگذری بیشتری داشته و به تبع آن نیز باعث کاهش ارتفاع آب بالادست می گردد.
