ایمان حاج خدادادی

در این تحقیق اثر آنزیم گریندازیم- پی بر عملکرد و قابلیت هضم مواد مغذی مختلف در جیره های حاوی جو در شترمرغهای اهلی آفریقایی در سنین 10 و 12 ماهگی مورد بررسی قرار گرفت. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: جیره پایه ، جیره پایه همراه با آنزیم به مقدار 5/0گرم در کیلوگرم. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با 16 جوجه شتر مرغ (8 پرنده برای هر تیمار) به مدت 4ماه مورد استفاده قرار گرفت. در نمونه های خوراک و فضولات، میزان رطوبت، پروتئین خام، چربی خام، فیبر خام، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و شوینده اسیدی اندازه گیری شد. قابلیت هضم با کمک مارکرهای داخلی، لیگنین و خاکستر نامحلول در اسید اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که اثرآنزیم بر صفات رشد مثل افزایش وزن روزانه، افزایش وزن کل دوره، وزن پایانی و ضریب تبدیل معنی دار بود (05/0>P). اثر آنزیم و سن پرنده در مصرف خوراک و ماده خشک مصرفی معنی دار بود (05/0>P). استفاده از آنزیم قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی، فیبر خام و کربوهیدراتهای غیر فیبری در جیره های حاوی جو را بصورت معنی دار افزایش داد (05/0>P)، بدین ترتیب استفاده از آنزیم منجر به افزایش قابلیت هضم پروتئین خام جیره از 13/64 درصد به 34/78 درصد گردید. همچنین با افزایش سن پرنده قابلیت هضم ماده خشک، فیبر خام، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و کربوهیدراتهای غیر فیبری بطور معنی دار افزایش داشت (05/0>P). استفاده از آنزیم گریندازیم-پی به میزان 5/0 گرم در کیلوگرم جیره منجر به افزایش عملکرد رشد شامل افزایش وزن، وزن پایانی و بهبود قابلیت هضم ظاهری در اکثر فراسنجه ها مثل ماده خشک، پروتئین خام گردید.