امروزه قوانین مربوط به حقوق شترمرغ سانان به عنوان گروهی ازحیوانات غیر اهلی و نسبتاً جدید مورد توجه قرار گرفته است. ملاحظات مدیریت حیوانات در مورد حق ادامه حیات، سلامت بدن، استفاده از حواس و ادراک، فعالیت در محیط پیرامون زندگی متمرکز است. شترمرغ سانان، چون نسبت به سایر پرنده ها، برای گوشت وسایر محصولات کمتر اهلی شدند، مشکلات بزرگتری در مورد حقوق حیوانات دارند. عدم تناسب آنها برای پرورش، ناشی از اندازه بزرگ جثه، بلوغ جنسی دیر هنگام و ساختار اجتماعی محدودتر نسبت به سایر پرنده های پرورشی است. اهلی نشدن کامل پرنده، منجر به خصوصیات تهاجمی و تحریک شدید پرنده می شود و این بدین معنی است که این پرنده ها توانایی صدمه به خودشان یا افراد مرتبط با آنها را دارند. تغییر وضعیت بدنی مثل ناخن چینی آنها، اگرچه صدمات را کم می کند امّا ازنظر حقوق حیوانات، رفاه پرنده را تحت تاثیر قرار می دهد. نتیجه این که گزارش های حقوقی حیوانات در پرورش شترمرغ سانان ماهیت دوگانه دارد که در عین ارزشمند بودن این پرنده برای تولید گوشت و چرم بایستی به نیازهای حیوان احترام گذاشته شود.
