در این پژوهش، به منظور اتصال غیرمشابه میان ورق های فولاد زنگ نزن فریتی 430 و فولاد زنگ نزن دوفازی 2304 از فرایند جوشکاری لیزر Nd:YAG با حداکثر توان 2800 وات استفاده گردید. در ابتدا به مطالعات ریزساختاری، تحولات فازی و تغییرات خواص مکانیکی در اثر جوشکاری پرداخته شد. سپس، بهینه سازی پارامتر های فرایند جوشکاری لیزر با هدف بهبود خواص مکانیکی و با استفاده از روش های آماری انجام شد. بنابراین از روش طراحی آزمایش رویه سطح با تکنیک مرکب مرکزی جهت بهینه سازی پارامتر های موثر فرایند شامل توان لیزر، سرعت جوشکاری و عمق فوکوس استفاده شد و پارامتر های بهینه با درنظر گرفتن پاسخی مانند نیروی شکست اتصالات، تعیین شدند. بدین منظور، از آزمایش کشش تک-محوره برای تعیین استحکام اتصالات و از میکروسکوپ نوری برای مشاهدات ریزساختاری و تغییر و تحولات فازی بهره گرفته شد. نتایج نشان می دهد که با کاهش سرعت جوشکاری و افزایش توان لیزر میزان نیروی شکست اتصالات افزایش می یابد. با توجه به مشاهدات ریزساختاری، رشد دانه ها و وجود کاربید های پراکنده در منطقه جوش مشاهده گردید. تاثیر حرارت ورودی ناشی از تغییر پارامتر های جوشکاری لیزر، بر روی پروفیل ریزسختی مورد بحث و بررسی قرار گرفت. همچنین، تحولات ریزساختار و تشکیل فاز های مختلف در حین فرایند جوشکاری، توسط آزمون EBSD مورد بررسی قرار گرفت. نتایج EBSD نشان داد که فقط سه فاز مختلف α با ساختار کریستالی (bcc)، γبا ساختار کریستالی(fcc) و Cr7C3 با ساختار کریستالی(hcp) در مناطق مختلف اتصال جوش ظاهر می شوند.
