جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی لب به لب ورق های فولادی با ضخامت های کمتر از یک میلیمتر به عنوان یکی از چالش های مهم سال های اخیر بوده است. در این پژوهش جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی لب به لب فولاد IF با ضخامت 0.7 میلیمتر به صورت تجربی مورد مطالعه قرار می گیرد. بدین منظور اثرات سرعت های دورانی و پیشروی ابزار بر استحکام و سختی اتصالات جوشکاری شده بررسی می شود. استحکام مکانیکی اتصالات توسط تست کشش تک محوری برآورد می شود. همچنین در این مقاله، تحولات ریزساختاری اتصالات جوشکاری شده ورق های فولادی IF با ضخامت 0.7 میلیمتر مطالعه می شوند. نتایج نشان می دهند که با افزایش سرعت دورانی و کاهش سرعت پیشروی ابزار، استحکام کششی اتصالات جوشکاری شده افزایش خواهد یافت. به علاوه با افزایش سرعت های پیشروی و دورانی ابزار، سختی ناحیه جوش افزایش می یابد. نتایج بررسی های ریزساختاری نشان می دهند که ریزساختار ناحیه جوش با افزایش سرعت های پیشروی و دورانی ابزار بهبود می یابد. نتایج به دست آمده از آنالیز پراش الکترون های برگشتی نشان می دهند که در جهت گیری کریستالوگرافی دانه ها در سمت چپ ناحیه اغتشاش نسبت به مرکز ناحیه اغتشاش تغییرات عمده ای صورت نگرفته است. همچنین نشان داده می شود که کسر مرزدانه های با زاویه زیاد در مرکز ناحیه اغتشاش نسبت به سمت چپ این ناحیه افزایش یافته است (از 25 درصد به 48 درصد).
