در این پژوهش، برای ساخت ماده زیستی زیست تخریب پذیر و زیست سازگار از آلیاژ Mg AZ31 به عنوان زیرلایه و از پلیمر پلی لاکتیک اسید (PLA) و نانوسلولز (NC) برای پوششدهی استفاده شد. پوشش نانوکامپوزیت سلولز- PLA به روش غوطه وری بر روی آلیاژ Mg AZ31 اعمال شد و پوششی یکنواخت و بدون ترک و تخلخل به دست آمد. تاثیر تعداد لایه های پوششدهی و غلظتهای مختلف NC مورد ارزیابی قرارگرفت. برای تعیین میکروساختار و ترکیب شیمیایی پوششهای ایجاد شده آنالیزهای SEM ، XRD و FTIR به کارگرفته شدند. به منظور تعیین برخی ویژگیهای پوشش، تست ترشوندگی و گرماسنجی به عمل آمد. برای بررسی خوردگی پوشش، از آزمون پلاریزاسیون پتانسیودینامیک و امپدانس الکتروشیمیایی واز محلول شبیه سازی بدن به عنوان محلول خورنده استفاده شد. نتایج نشان داد که افزودن نانوذرات سلولز به PLA مقاومت خوردگی پوشش را افزایش میدهد. این بهبود مقاومت خوردگی میتواند به دلیل افزایش زاویه ترشوندگی پوشش باشد که این افزایش زاویه ترشوندگی به دلیل آبگریز بودن NC است. برای تعیین مقاومت به سختی و استحکام پوشش آزمون نانودندانه گذار انجام شد و نتایج نشان داد با افزودن NC سختی پوشش افزایش می یابد.