نقش دمای آستنیته و سپس کوئنچ از طریق عملیات سختکاری شعله ای روی یک نوع از فولاد آلیاژی مورد برررسی واقع شد. از سه دمای 900، 950 و 1000 درجه سانتی گراد برای آستنیته کردن استفاده گردید. نمونه ها پس از کوئنچ در دماهای مختلف بازگشت داده شدند. نتایج حاصل از آزمون کشش نشان داد که انجام سخت کاری شعله ای و یعنی آستنیته کردن سریع ترکیب مناسبی از استحکام و انعطاف پذیری را فراهم می کند. همچنین مشاهده شد که با افزایش دمای آستنیته کردن استحکام کششی و تسلیم نمونه ها کاهش می یابد. نتایج حاکی از ایجاد پدیده تردی مارتنزیت تمپر شده به خصوص در دمای آستنیته کردن C1000 در محدوده دمایی بازگشت مورد بررسی بود.
