اﯾﻦ آزﻣﺎﯾﺶ ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر عملکرد و برخی متابولیت های خونی جوجه های گوشتی در شرایط استفاده از دگزامتازون در جیره همراه با استفاده از سطوح مختلف جلبک طراحی و انجام پذیرفت، خصوصیات لاشه،پارامترهایی مانند وزن بدن،نسبت های لاشه،سینه و ران،وزن اندام های داخلی، مورفولوژی روده ، پارامترهای خونی و فراسنجه های انتی اکسیدانی در جوجههای گوشتی تغذیه شده با سطوح مختلف جلبک و تحت شرایط استرس حاصل از دگزامتازون انجام شد. آزمایش بصورت طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار و 4 تکرار (10 جوجه گوشتی در هر تکرار ) انجام پذیرفت. در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ 200 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 مورد استفاده قرارگرفت. وزن بدن تنها در سن 42 روزگی به عنوان وزن نهایی، تحت شرایط جیره کنترل مثبت نسبت به جیره تحت شرایط استرس اختلاف معنیداری داشت (05/0P<) و تیمار حاوی سطح بالاتر جلبک نسبت به تیمار شاهد دارای عملکرد بهتری بود (05/0P<). مصرف خوراک روزانه در تمامی سنین تحت شرایط خوراک حاوی دگزامتازون در سطوح مختلف ازمایشی اختلاف معنی داری را نشان دادند(05/0P<) .ضریب تبدیل تنها در سن 10 تا 42 روزگی اختلاف معنی داری بین گروه کنترل منفی و سایر تیمارهای آزمایشی نشان داد(05/0P<).پارامترهای مرتبط با صفات لاشه نیز تحت تاثیر سطوح مختلف تیمارهای آزمایشی اختلافات معنی داری را نشان دادند(05/0P<).در میان آنالیز اندام های داخلی جوجه ها تنها نسبت کبد تحت تاثیر تیمارهای آزمایش میان گروه کنترل منفی و سایز گروها به غیر از سطح اول مکمل قرار گرفت(05/0P<).اسپارتات امینوترانسفرار و آلانین آمینوترانسفراز تنها درمیان آنالیز پارامترهای خونی اختلاف معنی داری را در سطوح مختلف تیماری از خود نشان دادند(05/0P<).فراسنجه های آنتی اکسیدانی(TAC,GGT,MDA)، در سطوح مختلف تیماری اختلاف معنی داری را نشان دادند(05/0P<)، به نحوی که در سطح سوم تیمار آزمایشی این اختلاف با تیمار کنترل مثبت مشاهده نشد(05/0P>). ترومبوسیت ها و لنفوسیتها کمترین مقدار را در گروه گنترل منفی از حود نشان دادند.آنالیزهای بافت شناسی نشان داد که تنها اختلاف معنی دار را نسبت طول ویلی به عمق کریپ در هر دو بافت دئودنوم و ژژنوم را در گروه کنترل منفی با سایر سطوح از خود نشان داد(05/0P<).بطور کلی میتوان گفت استفاده از سطوح مناسب جلبک در شرایط تحت تنش جوجه ها به عنوان یک افزودنی باعث افزایش عملکرد، بهبود عملکرد سیستم ایمنی و همچنین بهبود در عملکرد سیستم آنتی اکسیدانی در جوجه های گوشتی میشود.